'Gevangenisbrand door nalatigheid'

De brand in een gevangenis in Honduras, die dinsdag aan 358 gevangenen het leven kostte, "was geen ongeluk, maar het gevolg van nalatigheid van de staat". Dat zegt Rodrigo Escobar, vice-voorzitter van de Interamerikaanse Commissie voor de Mensenrechten: "De staat is volledig verantwoordelijk voor wat is gebeurd."

Volgens Escobar heeft de regering van Honduras geweigerd de veiligheidsvoorschriften van zijn commissie op te volgen, die bindend zijn voor alle leden van de Organisatie voor Amerikaanse Staten (OAS).

Bij een soortgelijke brand in 2004 in de gevangenis van San Pedro Sula kwamen 107 gevangenen om het leven. De Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten concludeerde na een grondig onderzoek dat de bewaarders hadden geweigerd de celdeuren te openen waardoor de 107 levend verbrandden.

De Commissie klaagde Honduras voor deze nalatigheid aan bij het Inter-Amerikaanse Hof van de Mensenrechten. De eerste zitting in deze zaak staat voor 28 februari op de rol.

Overlevenden van de brand dinsdag hebben verteld dat ook hier de celdeuren hermetisch gesloten bleven. Escobar: "In Honduras hebben gevangenbewaarders de opdracht zelfs in de meest extreme omstandigheden de deuren niet te openen. En dat terwijl het brandgevaar extreem groot is door de verouderde electrische installaties."

Niet aangeklaagd

Er zijn ook andere aanwijzingen dat er veel niet deugde rondom het Comayagua-complex. Zo waren veel gevangenen niet eens aangeklaagd, noch veroordeeld. Dat meldt persbureau AP dat een rapport van de Hondurese overheid over de gevangenis in handen heeft. De helft van de 856 gevangenen was in afwachting van een proces of werd vastgehouden op verdenking van lidmaatschap van een criminele bende.

Volgens het overheidsrapport, dat eerder deze maand ook naar de Verenigde Naties is gestuurd, werden er op een gemiddelde dag zo'n 800 vermoedelijke criminelen vastgehouden in het Comayagua-complex. Ze werden overdag bewaakt door 51 cipiers en 's nachts door 12. De brand brak in de nacht uit waardoor de reddingsoperatie moeizaam verliep.

Leefomstandigheden

De leefomstandigheden in de gevangenis waren slecht. Zo was er geen kliniek aanwezig en voor voedsel was er minder dan 1 dollar (77 eurocent) beschikbaar per gevangene. Verder zijn er ook twijfels gerezen over het justitiebeleid in Honduras.

Onder de Hondurese wet kunnen mensen al worden opgepakt als zij een tattoo dragen van een criminele bende, een praktijk die door de VN is veroordeeld als een schending van het internationaal recht.