Arabische journalisten: gure herfst

Door correspondent Tijn Sadée Tien maanden na de revolutie houden de Tunesiërs morgen hun eerste vrije verkiezingen. Ruim 11.000 kandidaten namens meer dan 100 partijen dingen naar de 218 zetels in het parlement.

De gebeurtenissen in het land, begin dit jaar, bleken de aanzet tot de Arabische lente. Massaal kwamen mensen in een groot deel van de Arabische wereld in opstand, gewapend met vaak niets anders dan een account op Facebook of Twitter.

De aloude gezagsgetrouwe Arabische media stonden erbij en keken ernaar. Is hun tijdperk voorbij? Krijgen nu jonge journalisten, opgestaan tijdens de revoluties, eindelijk een kans? Of maakt de Arabische Lente al weer plaats voor een gure herfst?

Zorgen

Op een conferentie in Brussel, aan de vooravond van de verkiezingen op 23 oktober in Tunesië, delen Arabische journalisten hun zorgen over de toekomst.

"Mijn station 25 TV is onlangs al weer stilgelegd door de militairen", zegt de Egyptische televisiejournalist Mostafa El-Ghamry. 25 TV ontstond tijdens de revolutie. "Het gaat de komende tijd heel heavy worden in mijn land, maar ik ben bereid om voor de persvrijheid in Egypte te sterven. De mensen op het Tahrirplein zijn niet voor niets gestorven", zegt hij.

"We leven momenteel in anarchie", zegt de Tunesische journalist Abdel Aziz Hali. "Ik hoop dat we na de verkiezingen een democratisch Tunesië krijgen, maar ik ben pessimistisch."

Minder vrijheden

Zijn collega Hamza Alsou'd uit Jordanië hoopt dat de wereld eindelijk de schijnwerpers zet op zijn land. "Door een nieuwe wet riskeert een journalist die over corruptie schrijft astronomisch hoge boetes. Niemand die dus durft."

Protesten in Jordanië werden in maart keihard neergeslagen. Alsou'd: "Het Westen ziet Jordanië als een relatief stabiel land met een mild regiem, maar het tegenovergestelde is waar: wij hebben minder vrijheden dan Egyptenaren of Tunesiërs."