Interviews met Jackie Kennedy openbaar

Door redacteur Lambert Teuwissen

Bijna een halve eeuw lagen ze in een kluis van de familie Kennedy: de interviews die Jacqueline Kennedy nog geen vier maanden na de dood van haar man gaf. Zeven keer sprak ze uitgebreid met historicus, vriend en adviseur van de president, Arthur Schlesinger.

Jackie, die overleed in 1994, vertrouwde haar memoires nooit aan het papier toe en gaf slechts zelden interviews. Voor Schlesinger maakte ze een uitzondering en hij legde haar unieke kijk op de zaken vast voor de toekomst.

Dat de interviews pas decennia later gepubliceerd mochten worden, gaf Kennedy de vrijheid openlijk haar mening en die van haar man te delen.

Johnson

Chroesjtsjov was een houwdegen, maar ook een grappenmaker. Soekarno was een schurk, Adenauer maakte zaken nodeloos gecompliceerd. Nixon was geestesziek en Lyndon Johnson had nooit president mogen worden.

"Ik weet nog dat Jack wel eens tegen mij zei: 'Mijn God, kun je je voorstellen wat er met het land zou gebeuren als Lyndon president zou worden? Bobby vertelde me dat ze wel eens gepraat hadden om iemand naar voren te schuiven voor de verkiezingen in 68."

Kennedy was volgens zijn weduwe nooit tevreden geweest met Johnson. Hij had de machtige senator alleen als running mate genomen, omdat hij anders een onvoorspelbare factor in het Congres zou zijn gebleven.

Moderne First Lady

Hoewel zij de positie van de modern first lady zo'n beetje heeft uitgevonden, is haar rol binnen het Witte Huis nauwelijks te vergelijken met twee-eenheden als Barack en Michelle Obama of Bill en Hillary Clinton. Jacqueline kiest een veel bescheidener rol: "Als je met een man woont die zo druk is, dan wil je hem aan het einde van de dag niet lastigvallen met vragen."

Over belangrijke gebeurtenissen uit het leven van haar man, zoals de mislukte Cuba-invasie of de raketcrisis, weet ze soms dan ook niet veel meer dan wat ze in de wandelgangen oppikt. Ze herinnert zich het telefoontje dat ze kreeg toen de Cubacrisis dreigde: "Hij vroeg me terug te komen naar Washington. Ik hoorde in zijn stem dat er iets mis was. Ik vroeg waarom, maar hij zei: 'Dat maakt niet uit. Kom toch terug naar Washington.'"

Terug op het Witte Huis kreeg ze pas te horen wat er mis was. Ondanks de nucleaire dreiging stond ze erop in de hoofdstad te blijven. "Als er iets gebeurt, willen ik en de kinderen bij jou blijven. Ik wil liever met jou sterven en de kinderen ook, dan dat ik zonder jou moet leven."

Toekomstdromen

Dankzij de diplomatie van Kennedy verliep de Cuba-crisis minder gewelddadig dan Jacqueline toen vreesde. Wel kwam een jaar later toch het moment dat Jackie afscheid moest nemen van haar man. Over zijn dood wordt niet gepraat in de gesprekken. Ze werd op dat moment ook geïnterviewd voor een boek over de moord en Schlesinger wilde haar dat niet nog een keer aandoen.

Wel sprak hij over dromen die John F. Kennedy nog had voor de toekomst. Wat had hij willen doen als hij afscheid had genomen van het presidentsschap? "Hij was nog zo jong, hij had nog zo veel kunnen doen", stelt zijn weduwe. "Jack zat er wel eens over te denken uitgever te worden. Hij grapte er wel eens over: 'Denk je dat we de Washington Post kunnen kopen?'"

Jacqueline Kennedy - Mijn leven met John F. Kennedy: historische gesprekken met Arthur M. Schlesinger jr. 1964 - Unieboek|Het Spectrum - ISBN: 9789000304028

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl