Verliefd meisje of multiculturele verraadster?

Alles zou anders worden na 11 september 2001. Hoe precies, dat wisten we een dag later nog niet, maar dat de aanslagen de wereld zouden veranderen, was duidelijk. Maar ís er iets veranderd, tien jaar later? En wat dan precies? De NOS vroeg het u. Het verhaal van Djoeke Vuursteen.

9/11 2001, ik balanceerde op het randje tussen kind en puber, ik ging naar groep 8. De wereld was in paniek. 9/11 was erg, want er waren veel mensen doodgegaan. Op tv sprongen ze uit de ramen en van het dak, dikke zwarte rook, een vlammenzee. Vallen was beter dan verbranden, of niet soms? Die mensen gingen in ieder geval naar de hemel, dat zeiden ze ook op school. En die moslims, die waren misschien boos, maar ze woonden ver weg en papa en mama zeiden dat het toch de schuld van Amerika was. Nederland was een aardig land dus hier kon dat niet gebeuren.

Later, rond 2007, ik was zeventien, achttien, negentien, deed bovenbouw VWO, las de krant dagelijks en had me al jaren geleden uit laten schrijven uit de kerk. Ik spuugde op ultra-links, christelijk en politiek correct. Mijn ouders waren idioten want die gingen naar de kerk en stemden op de SP. Nederlanders die niet positief waren over de multiculturele samenleving werden of op straat doodgeschoten door moslims én Nederlanders, of zwartgemaakt als 'racist' door Nederlanders én moslims. Wilders, later de PVV maakte de islam de vijand en groéíde maar.

Mijn eigen thuis, mijn eigen land leek opeens grauw, verward en ongezellig.

September 2010, ik was 21, verhuisde ik van Groningen naar Den Haag. Januari 2011 kwam er een lange man op me af die mij doordringend aankeek. "En wie ben jíj? Jij stemt zeker PVV."

''Hoezo dat nou weer?'', vroeg ik verbaasd. "Dat doen Nederlanders toch?'', zei hij ''Jullie willen ons weg hebben.''

Pas toen zag ik de enorme ring om zijn vinger, een glimmende gouden maan en ster op een rode vlag.

Turkse trots en Nederlandse eigenwaarde

Hij kuste me. 9/11, Londen, Theo, PVV, Rita en Ayaan, Turkse trots en Nederlandse eigenwaarde bleef als een gordijn van zwarte rook tussen ons hangen.

Wij werden verliefd. Hij werd bang. Hij werd boos. Hij zei in mijn gezicht dat hij een hekel had aan Nederland. Ik werd bang. Ik werd boos. Ik zei tegen hem dat ik mij niet hoefde te excuseren voor mijn nationaliteit.

Vorige week had ik het plezier mij in het manifest van een neonazistische Noorse massamoordenaar te herkennen. "Multiculturalistische verraders, klasse A, B of C, onmiddellijke executie of deportatie naar een getto in Anatolië."

Ik ben van geboorte Nederlandse met (ook) Engelse en Zweedse wortels. Wat ben ik in deze samenleving na 7/22?

Kruist u één van beide opties aan:

[ ] Verliefd meisje

[ ] Multiculturalistische verraadster

Heeft 9/11 uw leven drastisch veranderd? Of juist niet? Mail uw verhaal naar de NOS.