Pogacar wint wielermonument Luik-Bastenaken-Luik, Van der Poel derde

Tadej Pogacar heeft voor de tweede keer in zijn loopbaan wielermonument Luik-Bastenaken-Luik gewonnen. De 25-jarige Sloveen liet al zijn concurrenten achter op de steile Côte de la Redoute en kwam na een solo van 34 kilometer juichend over de streep.

Door sterk werk van zijn UAE-ploeg deed Pogacar ruim 200 kilometer geen trap te veel in het sluitstuk van het klassiekervoorjaar. Op de Redoute plaatste hij zijn weinig verrassende aanval, op de top hoefde hij niet om te kijken om te weten dat hij alleen weg was.

Van der Poel op podium

Romain Bardet kwam anderhalve minuut na Pogacar als tweede over de streep. De Fransman had vlak voor de top van de La Roche-aux-Faucons de andere achtervolgers achter zich gelaten.

Mathieu van de Poel won het sprintje om de derde plaats. "Ik had nooit het gevoel dat ik in de koers zat", zei hij na afloop. Bauke Mollema eindigde op de dertiende plaats.

Vanwege het pittige klimwerk in de Ardennen (4.270 hoogtemeters) was Pogacar op voorhand topfavoriet in het vierde wielermonument van het jaar, ondanks de aanwezigheid van onder meer Van der Poel.

De Nederlandse wereldkampioen won, bij afwezigheid van Pogacar, al in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. En mede dankzij Van der Poel werd Pogacar in Milaan-Sanremo afgetroefd door Jasper Philipsen.

Geen tweestrijd

Van een tweestrijd kwam het niet in de 110de editie van La Doyenne, waar Van der Poel lang een bijrol speelde en een valpartij het verhaal van de dag leek te worden. Daarvoor hoopten negen dappere vluchters de koers te gaan kleuren.

De Nederlander Enzo Leijnse van dsm-firmenich-PostNL ging op pad met vier Fransen, twee Belgen, een Spanjaard en een Italiaan. Goed ingepakt reed het negental vooruit door het bijna winters aandoende Ardennenlandschap, waar de temperatuur in de eerste uren niet ver boven het vriespunt lag.

Bij het keerpunt van de koers in Bastogne (Baskenaken) bedroeg de voorsprong van de kopgroep ruim vier minuten, maar met het echte klimwerk in zicht zetten onder meer de UAE-ploeg van Pogacar en Bahrain Victorious - met onder anderen Wout Poels en Santiago Buitrago in de gelederen - er een tandje bij.

Valpartijen

Het gat naar de voorste mannen liep rap terug, de onrust in het peloton nam juist toe. In korte tijd werd twee keer gevallen in de grote groep. De schade viel mee, de gevolgen waren in eerste instantie groot.

Een groot deel van het peloton, met daarin meerdere favorieten, werd opgehouden door de valpartij. Onder anderen Van der Poel, Tom Pidcock en Alexander Vlasov moesten voet aan de grond zetten.

In het voorste deel van het peloton leken verschillende teams geen boodschap te hebben aan de pech van de opgehouden concurrenten. De ploegen van Pogacar en Dylan Teuns (Israel-Premier Tech) hadden hard gewerkt voor hun veilige positie in het peloton en wachtten niet.

In een fase waarin met de Côte de Wanne, de Stockeu en de Côte de la Haute-Levée de pittige klimmen elkaar snel opvolgden, werd de oorspronkelijke kopgroep gegrepen en vochten de achtervolgers tegen een gat dat zelfs even richting anderhalve minuut ging.

Van der Poel keert terug

Maar de onverschrokken UAE-locomotief Domen Novak temporiseerde waardoor Van der Poel, de hardwerkende Pidcock en de andere pechvogels konden terugkeren bij de voorste groep.

Op de steile Redoute (1,6 kilometer à 9,4 procent) leek in eerste instantie alleen Richard Carapaz een antwoord te hebben op de versnelling van Pogacar, maar ook zijn tempo stokte. Van der Poel was niet in de positie om het te proberen, maar zag de Ecuadoriaan Carapaz snel terug in de groep achtervolgers, voor wie in Luik twee ereplaatsen te verdelen waren.

De strijd om Pogacar te flankeren op het podium ontvlamde door een aanval van Bardet, die al snel een voorsprong pakte. Ook Maxim van Gils, Tiesj Benoot en Egan Bernal probeerden weg te komen, maar slaagden daar niet in. Van der Poel keerde met onder anderen Pidcock en Mollema terug in de groep en won vervolgens de sprint om de derde plaats.

Zesde monument

Na een winnende solo van 81 kilometer in Strade Bianche en het domineren van de Ronde van Catalonië zette Pogacar in Luik zijn ijzersterke seizoen voort. Zijn tweede zege in La Doyenne betekent voor Pogacar zijn zesde monument, na ook al drie keer de Ronde van Lombardije en de Ronde van Vlaanderen te hebben gewonnen.