Nieuwe Amerikaanse competitie trekt aan topvolleybalsters: meer geld en meer rust
Volgend jaar begint Amerika met een nieuwe volleybalcompetitie die flink wat losmaakt in de sport. "Er komt een hele verschuiving aan", denkt Oranje-international Laura Dijkema, die gisteren aankondigde na dit seizoen de stap naar de League One Volleyball te maken.
De competitie in Amerika, waar tot nog toe alleen op college-niveau wordt gevolleybald, is compleet anders dan de competities in Europese landen. Het seizoen is korter en de spelers worden goed betaald vanuit de competitie, waarin Amerikaanse sporticonen als skiester Lindsey Vonn, tennisicoon Billie Jean King en de basketballers Kevin Durant en Jayson Tatum geïnvesteerd hebben.
Dijkema merkt in haar omgeving dat er veel interesse is bij speelsters voor de competitie. De 34-jarige spelverdeelster, die de afgelopen jaren in de sterke Italiaanse competitie speelde, denkt dat veel Europese topteams hun topspeelsters zullen gaan verliezen. "Maar veel zullen het eerste seizoen misschien nog afwachten, om te zien hoe het gaat lopen. Maar ik ga er vol voor."
Ik word straks gewoon ergens ingedeeld, ik weet nog niet waarvoor ik heb getekend.
Over het niveau maakt Dijkema zich geen zorgen. "Bijna het hele Amerikaanse nationale team gaat na de komende Olympische Spelen in Amerika spelen. Zij zijn de regerend olympisch kampioen, echt wereldtop. Dus dat geeft al een goed basisniveau."
Meer rust
De opzet van de Amerikaanse competitie trekt Dijkema "onwijs". En dat is niet zo gek. Want waar de volleybalkalender in Europa overvol zit, krijgen de speelsters in Amerika meer rust. De voorbereidingen van de competitie beginnen in november en de competitie zelf is van januari tot en met half april.
In Europa hebben internationals, zeker die bij topclubs, tot in mei clubverplichtingen en een week of twee weken later staat dan alweer de eerste wedstrijd van het nationale team op de planning. En in september, vlak na het laatste toernooi met de nationale teams, trekken de clubs alweer aan de spelers, omdat de competities in oktober alweer beginnen.
"Dan blijft er weinig vakantie over", weet Herman Meppelink, technisch directeur van de Nederlandse volleybalbond (Nevobo). Er zijn vanuit de internationale bond (FIVB) wel blokken gereserveerd voor het seizoen met de nationale teams en het clubseizoen, waarin ook rustweken gewaarborgd zijn.
"Maar het zou fijn zijn als iedereen zich daar ook formeel aan houdt. Want dat is nu het grote probleem. Het is voortdurend een strijd tussen de belangen van de nationale teams en de belangen van de clubs."
Een competitieopzet zoals die van de League One Volleyball staat echter ver van de Europese werkelijkheid. Meppelink: "Amerika is een commercieel land, natuurlijk. Dus het is fijn dat er competities zijn waar kortere seizoenen zijn en waar je toch veel verdient. Dat is zeker voor internationals heel interessant, maar in Europa kan dat niet."
"Volleyballers verdienen hun salaris in de winter, bij hun clubs. Van de inkomsten bij het nationaal team kunnen ze niet rondkomen."
De clubsalarissen zijn al geen vetpot, dus als het seizoen dan ook nog ingekort wordt, blijft er weinig over, denkt Meppelink. "De clubs moeten de sponsoren wel wat wedstrijden bieden. En wij gunnen de spelers natuurlijk een fatsoenlijke boterham."
In Amerika is dat allemaal anders geregeld, vertelt Dijkema. "Ik word betaald door de competitie, niet door een club. En het salaris is goed, anders zou ik daar niet naartoe gaan." Met de eerste investeringsronde van vorig jaar werd er al 35 miljoen dollar opgehaald.
Compleet andere opzet
Eigenlijk is alles compleet anders in de Amerikaanse volleybalcompetitie. Zo weet Dijkema nog niet bij welke club ze zal gaan spelen. "Er zijn zes teams en die willen ze allemaal gelijkwaardig hebben qua niveau. Dus ik word straks gewoon ergens ingedeeld, ik weet nog niet waarvoor ik heb getekend. Maar ze willen dat de competitie direct aantrekkelijk is voor het publiek, daarom willen ze teams die aan elkaar gewaagd zijn."
Voor Dijkema zelf wordt het Amerikaanse avontuur waarschijnlijk ook haar laatste volleybalavontuur. "Dat zou best wel kunnen, ja. Zeg nooit nooit natuurlijk, maar ik heb voor twee jaar getekend. Dan ben ik 36 en ik wil niet als oude oma nog op het veld staan."
