Op de plek waar het begon, is Biles klaar om haar troon weer in te nemen
Het Sportpaleis in Antwerpen, vanaf zaterdag het decor van de WK turnen, is bekend terrein voor Simone Biles. Tien jaar geleden beleefde de 26-jarige Amerikaanse uitgerekend in deze arena haar grote doorbraak, met WK-goud op de meerkamp en op vloer. Sindsdien rees de ster van Biles tot ongekende hoogtes.
Een alsmaar uitdijende erelijst en een reeks grensverleggende oefeningen maakten haar volgens velen de beste turnster ooit. Totdat het tijdperk Biles in één klap voorbij leek na de 'Twisties van Tokio'. Na twee jaar afwezigheid is ze terug, klaar om haar troon weer in te nemen. Uitgerekend op de plek waar het allemaal begon.
Het was een regelrechte schok, in het Ariake Gymnastics Centre in Tokio. Biles, die haar zinnen had gezet op vijf gouden olympische medailles, stond klaar voor haar eerste toestel in de teamfinale: sprong.
De Joertsjenko met 2,5 draai kon ze dromen. Maar die avond in een nagenoeg lege hal verloor ze zichzelf. Hoofd en lichaam konden niet meer op elkaar vertrouwen. Door een mentale blokkade raakte zij - letterlijk - de weg kwijt.
Deze 'twisties' kregen greep op haar. Ze besloot de wedstrijd te staken. Haar optreden in het restant van de Spelen bleef beperkt tot de balkfinale, waar ze - wonder boven wonder - toch nog brons won.
Buitenaardse prestaties
Achteraf stelde Biles dat ze nooit aan de Spelen van Tokio had moeten beginnen. Het was haar allemaal boven het hoofd gegroeid. Niet alleen torste ze de druk van de hele natie, misschien zelfs de hele wereld, met zich mee om opnieuw tot buitenaardse prestaties te komen.
Biles leed ook onder de nasleep van de zaak van Larry Nassar, de voormalig teamarts die honderden turnsters seksueel misbruikte en daarvoor 175 jaar gevangenisstraf kreeg. Ook Biles was een van die slachtoffers, of 'survivors' zoals de turnsters het liever noemen.
Biles trainde donderdagmiddag op de balk in Antwerpen:
Hoewel Biles na Tokio nooit een officieel punt achter haar loopbaan zette, verwachtten weinigen een terugkeer van de Amerikaanse. Ze leek een andere afslag in haar leven te nemen, trouwde met Jonathan Owens, een American Football-speler, toerde door de Verenigde Staten met een gymshow en zocht de ontspanning.
In september 2022 betrad ze voor het eerst weer de turnhal, zonder verwachtingen, met enkel het doel weer fit te worden. Pas in het nieuwe jaar namen de trainingen, waarin ze wordt bijgestaan door het Franse coach-echtpaar Landi, serieuzere vormen aan.
Die lange periode van rust en afleiding was nodig, zei Biles nadat ze begin augustus haar wedstrijdcomeback had gemaakt tijdens de prestigieuze US Classic. Lichaam en geest moesten weer in balans komen. Hoewel ze tijdens haar rentree meteen haar zeldzame klasse toonde, wilde Biles nog niet te ver vooruit kijken.
Ze doorliep het proces stap voor stap, merkte dat de zenuwen - die ze bij aanvang van de competitie nog voelde - langzaam wegvloeiden. En ze voelde het vertrouwen groeien.
Biles' optreden tijdens de Amerikaanse kampioenschappen later die maand was een bevestiging van de alsmaar groeiende vorm. Ze pakte voor de achtste keer de allroundtitel, een record. Haar vloeroefening was misschien wel de beste die coach Laurent Landi haar ooit had zien doen. En op sprong toonde ze een nagenoeg perfecte Joertsjenko dubbel-gehoekt.
Grens verleggen
Met die extreem moeilijke sprong kan Biles in Antwerpen weer een grens verleggen. Niet alleen levert de sprong haar een ongekend hoge moeilijkheidsscore op van 6.4. Het element kan ook de boeken ingaan als de Biles, omdat er nog nooit een turnster is geweest die de Joertsjenko dubbel-gehoekt in een internationale competitie heeft getoond. Het kan het vijfde element worden dat haar naam gaat dragen.
Biles' terugkeer op een WK, haar eerste sinds 2019, geeft aan dat ze nog niet klaar is met turnen. De superster heeft nog wat doelen te behalen. Niet voor de wereld, niet voor het land, maar voor zichzelf.
Nederlandse turners gaan voor olympische kwalificatie
De WK in Antwerpen draaien om veel méér dan wereldtitels alleen. De Nederlandse mannen en vrouwen willen er hun grote doel verwezenlijken: olympische kwalificatie met het team. Voor de vrouwen lijkt de vereiste top-12-klassering goed haalbaar. De mannen moeten op de toppen van hun kunnen presteren. En hopen dat de concurrentie dat niet doet.
Mocht het de teams niet lukken om zich via de WK te kwalificeren voor de Spelen, dan zijn er in Antwerpen nog individuele tickets te verdienen voor meerkampers en toestelspecialisten.
Ervaring en stabiliteit zijn twee belangrijke pijlers van de Nederlandse vrouwenploeg. Sanne Wevers (32) maakt zich op voor haar tiende WK, haar debuut beleefde zij in 2007. Maar ook Eythora Thorsdottir, Naomi Visser, Vera van Pol (vier WK's geturnd) en Sanna Veerman (twee) weten als geen ander hoe zij toe moeten leven naar een do-or-die-wedstrijd, zoals in Antwerpen.
Naast het olympisch ticket behoort ook een WK-teamfinale, waaraan de beste acht landen mogen deelnemen, tot de mogelijkheden. Zeker nu veel concurrerende landen kampen met blessureleed kan de hiërarchie in Antwerpen zomaar overhoop gaan.
Bekijk hieronder een interview met Bart Deurloo, die terug is gekomen uit zijn turnpensioen.
De Nederlandse mannen staan ogenschijnlijk voor een zwaardere opgave om hun ticket naar Parijs te bemachtigen. Op het laatste team-WK, vorig jaar in Liverpool, eindigde de ploeg als dertiende. De selectie is ten opzichte van toen intact gebleven, met één verschil: Bart Deurloo heeft zijn turnpensioen onderbroken om het team naar Parijs te helpen.
Bondscoach Dirk van Meldert denkt dat de top-12-klassering een haalbare kaart is, mits Nederland foutloos turnt. De Belg tekent daarbij wel aan dat de marges klein zijn. De landen in de regionen waar ook Nederland zich bevindt, ontlopen elkaar nauwelijks. Het zal aankomen op details.
