Veranderde realiteit in Damascus
Door een Nederlandse ooggetuige in Damascus
Tot aan gisteren had ik de calamiteiten in Syrië ervaren als headlines, verhalen van vrienden en beelden op tv. Het dagelijks leven ging gewoon door; niets was veranderd. Ook gisteren dacht ik uit eten te gaan in het oude stadsgedeelte van Damascus, alsof er niets aan de hand was.
Dit keer was er toch echt wel wat aan de hand. Het restaurant was leeg. Dit was vreemd op een vrijdagavond. En niet alleen het restaurant was leeg, er was bijna niemand te vinden op straat. Na het etentje stapte ik in een taxi, terug naar huis. "Is het veilig in jouw wijk? Anders rijd ik er niet heen", zei de taxi chauffeur voor hij vertrok.
Er is helemaal niets aan de hand in mijn wijk. Misschien vormde dat mijn optimisme, of naïviteit. Maar vandaag kreeg ik een beter beeld op mijn werk, waar verschillende wijken vertegenwoordigd zijn door verschillende collega's. Eén van hen had de demonstraties vanaf zijn balkon kunnen observeren. Zijn verhaal was veelzeggend. Er was geschoten. De kogels hadden het beton van zijn gebouw bereikt en ook had hij de schutters gezien. Het eerste schot was echter niet gevuurd door de veiligheidsdienst.
Eerste schot
Het eerste schot: hier heeft het de afgelopen dagen om gedraaid in de Syrische media. Dat er mensen zijn gedood wordt niet ontkend. Ook de demonstraties worden niet ontkend.
Het is echter makkelijk twee total verschillende versies van de werkelijkheid te geloven en onderhouden, afhankelijk van de nieuwsbronnen die je raadpleegt. Volgende de Syrische media is het de veiligheidsdienst die onder vuur staat. De president heeft ten slotte bevolen dat deze onder geen enkel beding op de demonstranten mag schieten.
Dagelijks kun je in de krant berichten lezen zoals deze: "Vier politieagenten zijn gedood als martelaar, wanneer zij probeerden de vrede te bewaken wat door criminele gewelddadige bendes werd verhinderd." Internationale media berichten anders. "Opnieuw demonstraties op bloedige wijze neergeslagen, burgers gedood", is het alternatief.
Mijn vraag aan mijn collega was dan ook: "Wie schoot op wie?" Het was begonnen met de demonstranten. Beide partijen hadden wapens en gebruikten die vooral om veel lawaai te maken. Maar toen demonstranten begonnen te schieten op de mannen van de veiligheidsdienst, renden zij weg. Even later, zo vertelde hij, kwamen ze terug en schoten ze terug. Toen was het gedaan met de vreedzaamheid. Overal bleken zich opeens schutters te bevinden en er werd wel zeker gericht geschoten.
Dagelijks leven
Het resultaat: rond de honderd doden. Inmiddels passeren op de televisie beelden van de gebeurtenissen. Opnieuw de verschillende versies. Was het, net als anders, een vrijdag activiteit? Of zullen de gebeurtenissen nu echt een deel uit gaan maken van ons dagelijks leven? We zullen zien. De blokkades die we gisteren zagen vanwege de verwachte demonstraties zijn er vandaag nog steeds.