Chinese huizenprijzen rijzen de pan uit

Door correspondent Joan Veldkamp, in Sjanghai

Jessica, een 25-jarige Chinese die in Sjanghai woont en werkt in de logistieke dienstverlening, heeft net opslag gekregen van haar baas. Trots vertelt ze dat ze nu 48.000 yuan verdient. Dat is ongeveer 5000 euro per jaar. Dat is geen vetpot, maar ook geen slecht salaris voor iemand van haar leeftijd.

Maar Jessica's gezicht betrekt als ik vraag of ze zich ooit een eigen huis kan permitteren. "In Sjanghai? Uitgesloten! De prijzen zijn hier de afgelopen jaren zo sterk gestegen dat mensen uit de middenklasse die geen spaargeld hebben, of mensen met een laag inkomen, niets meer kunnen kopen." Ze ziet de markt ook niet zo snel instorten. "Want de vraag blijft groot in een moderne stad als Sjanghai."

Bloemenstad

Als ik het nieuwbouwproject Tomorrow Flower City, ofwel 'de Bloemenstad van Morgen', bezoek in de nieuwbouwwijk Pudong, begrijp ik wat Jessica bedoelt. Het complex ligt op ongeveer vijftig minuten à een uur rijden van het stadscentrum.

Toch zijn er van de 900 appartementen (oppervlakte 90 vierkante meter en twee slaapkamers) al 700 verkocht, ondanks het feit dat de prijs de afgelopen jaren met zestig procent is gestegen, tot 160.000 euro per appartement.

Zelfs als Jessica een partner treft met een hoog salaris, zeg 15 à 20.000 euro per jaar, dan zouden ze samen nog steeds zeven of acht keer hun jaarsalaris moeten lenen om zich een appartement in de Bloemenstad te kunnen permitteren.

Status

Natuurlijk zijn er goedkopere oplossingen, maar feit is dat de prijsstijgingen inmiddels zo uit de hand zijn gelopen, dat heel veel mensen voorgoed buiten de boot vallen. Huren is geen optie, dat vinden Chinezen weggegooid geld. Bovendien kan een huisbaas je zo uit je huis zetten als hij er bijvoorbeeld zelf wil wonen of het heeft verkocht.

Alleen bezit biedt enige zekerheid in China. Bovendien verschaft het een zekere status. Jessica: "Bezit geeft mij meer rechten in de stad. Bovendien hoor ik er dan pas echt bij. En kunnen mensen niet meer op mij neerkijken, omdat ik uit een andere provincie kom."

Het gaat zelfs zover, dat de meeste jonge vrouwen alleen maar verkering willen met een man met een huis. De druk op jonge mannen om een eigen appartment te kopen, is dan ook enorm. Volgens de makelaar van De Bloemenstad van Morgen bepaalt de kwaliteit van de woning zelfs de kwaliteit van de vriendin. Hoe beter het huis, hoe ruimer de keuze.

Maatregelen

Om sociale onrust te voorkomen wordt nu met man en macht gewerkt aan maatregelen. De inflatie mag de komende jaren niet boven de vier procent uitkomen, de geldkraan van de banken staat niet meer wijd open en er zullen 36 miljoen woningen worden gebouwd voor lage inkomens. Lokale ambtenaren kunnen persoonlijk verantwoordelijk worden gesteld, als ze de doelstellingen niet halen.

In Sjanghai mogen families die van oudsher uit Sjanghai komen, vanaf begin februari niet meer dan twee appartmenten bezitten en mensen van buiten de stad niet meer dan een.

Maar de bezitsdrang van Chinezen is niet meer te stuiten. Veel echtparen scheiden nu, om onafhankelijk van elkaar te kunnen investeren in meerdere huizen en gaan daarna weer samenwonen.

Blijft de vraag waarom er zolang is gewacht met ingrijpen. "De mensen in de top van de communistische partij en hun familieleden hebben zelf inmiddels ook fors geïnvesteerd in onroerend goed", zegt een professor die anoniem wil blijven. "Sommige partijleden bezitten wel tien huizen. De voorgenomen maatregelen zullen ook hen direct treffen."