Chinese vluchtelingen in Tunesië

Door verslaggever Roel Pauw in Tunesië

Een groep Franse toeristen loopt hotel Safira Palms binnen. In de lobby stuiten ze op een groep van zo'n zeventig Chinese vluchtelingen, die net met de bus zijn aangekomen.

De vrouwen van rond de zestig zijn klassieke toeristen met een driekwart broek, zonnebril en pet of hoed en stevige wandelschoenen. Ze gaan zo op excursie. Van die horde Chinezen kijken ze niet echt op, want in hun eigen hotel zitten er ook al tientallen. "Ze zijn heel aardig hoor", zegt een vrouw uit Tourcoing in Noord-Frankrijk. "En het is te hopen dat het goed afloopt allemaal, daar in Libië."

Even later rijden er nog twee bussen voor met nog meer Chinezen. Deze grote logeerpartij is georganiseerd door de Chinese ambassade in Tunis. Directeur Anis Chemli had het wel prettig gevonden als er even iemand van de ambassade deze kant op was gekomen, want de communicatie verloopt uiterst stroef. Niemand spreekt Engels of Frans, laat staan Arabisch, dus moet het personeel nu met handen en voeten duidelijk maken wat de bedoeling is: naar uw kamer en dan wachten op nadere orders.

Buffet geplunderd

Zo rond het middaguur gaan de Chinezen met z'n allen naar het restaurant voor de lunch. In no time is het buffet zo goed als geplunderd. Toeristen kijken beteuterd hoe de Chinezen in een keer alle gangen van het menu op hun bord stapelen. Tot en met het toetje van zoet gebak.

Een Frans-Algerijnse vrouwelijke toerist neemt het sportief op. Het liefst zou ze de keuken ingaan om een beetje mee te helpen, want het hotel is duidelijk niet helemaal berekend op deze invasie. Al was de directie wel van te voren gebeld.

Als het eten gedaan is, slenteren de Chinese gasten op hun gemakje door de weelderige tuin van het 4-sterrenresort. Ze laten zich fotograferen bij het zwembad en bij de oude ezelwagen die voor de sier op het terras is neergezet.

Avondeten gerantsoeneerd

Er werken veel Chinezen in Libië. De mannen die net zijn gearriveerd, waren werkzaam in de wegenbouw. De onderneming waar ze in dienst zijn, vindt het voor de medewerkers te gevaarlijk in Tripoli. Hoe het nu verder moet, weten ze nog niet. Vorige week zijn er 450 Chinese gastarbeiders met vliegtuigen gerepatrieerd.

Een van de Franse toeristen heeft nog wel zitten dubben of de reis door moest gaan; haar familie vond het zeer onverstandig, maar volgens het reisbureau was het geen probleem. Alleen de excursie naar Libië is geschrapt. Het avondeten is trouwens gerantsoeneerd: de Chinezen eten eerst en iedereen krijgt één bord.