Complete chaos in Christchurch

Door correspondent Robert Portier in Christchurch

Een dag na de aardbeving is het nog altijd een chaos in Christchurch. Het dodental is opgelopen tot 75. Hulpdiensten werken de klok rond om mensen uit de puinhopen te bevrijden, maar de burgemeester houdt er rekening mee dat niet iedereen kan worden gered.

Het CTV-gebouw, een kantorencomplex, is ingestort. Daarin zouden tot honderd mensen hebben vastgezeten, waaronder vijftien personeelsleden van een lokaal televisiestation en negen Japanse studenten van een taleninstituut.

De kans dat er nog overlevenden zijn, wordt zeer klein geacht. De zoektocht naar overlevenden wordt desondanks voortgezet, ook al staat het gebouw van 26 verdiepingen ernaast op instorten.

Schaarste

De helft van de stad zit nog zonder stroom. Het energiebedrijf denkt dat het nog dagen gaat duren voordat iedereen weer is aangesloten. Ook water is schaars. De overheid heeft grote watertanks in de wijken opgesteld. Daar staan lange rijen mensen te wachten.

's Avonds wordt de binnenstad hermetisch afgesloten. Leger en politie zorgen ervoor dat niemand het gebied kan betreden. Als gevolg van de vele naschokken is het er te gevaarlijk.

Naar schatting worden nog 300 mensen vermist. Boven de stad is een vliegverbod ingesteld, zodat hulpverleners mogelijke hulpkreten beter kunnen horen.

Overleven

"Ik ben doodmoe van alle stress", zegt Yvonne Sew Atjon. Ze heeft diepe wallen onder haar ogen. Bij elke naschok schrikt ze weer op. Ze woont in een statige laan in voorstad Cashmere, met mooie volle bomen aan weerszijden van de straat.

Op het eerste gezicht lijkt er niets mis met haar huis. Maar terwijl ze een kopje koffie zet, vallen toch een paar dingen op. Zo staan alle deuren op een kier. "Niets sluit goed meer na de aardbeving", zegt ze. Bovendien haalt ze het water uit een jerrycan, omdat dat net als bij veel andere huishoudens, niet uit de kraan komt.

Dat is niet alleen lastig voor het drinken en het koken. Ook wat betreft het toilet is het een hele aanpassing. Achter in de tuin heeft de familie een gat gegraven. Een zeil zorgt voor wat privacy en er ligt een schepje dat kan worden gebruikt na de gedane boodschap. Aan de toekomst denkt de familie Sew Atjon even niet. "Het is op dit moment alleen maar overleven."