NOS-cameraman Hans Struik overleden: 'Met hem werd het altijd beter'

Cameraman Hans Struik durfde dingen waar veel anderen voor terugdeinsden. "Ik kan me nog herinneren hoe hij in een Afrikaanse probleemwijk, waar de pers niet welkom was, zijn peperdure camera aan een paar straatjochies gaf, zodat ze elkaar konden filmen", herinnert verslaggever Gerri Eickhof zich.

"Hans voelde aan dat dat kon. En jawel, vervolgens wilde de hele buurt even kennismaken met die rare snuiter die hun kinderen durfde te vertrouwen en aan het lachen had gebracht."

Struik werkte jarenlang voor de NOS en reisde zo de hele wereld over. Vorig jaar ging Struik met pensioen, maar vanwege gezondheidsklachten stopte hij al iets eerder met zijn werk voor de NOS. Gisteren overleed hij op 66-jarige leeftijd.

Hans Struik was een cameraman pur sang. Collega's omschrijven hem als een vakman. "Hans wist waar het nieuws over ging en hij kon meepraten over ieder onderwerp", vertelt Eickhof. "Hij inspireerde verslaggevers. En hij corrigeerde ze, als dat nodig was."

Hij wist linksom of rechtsom zijn creatieve stempel te zetten. "Het werd beter dan het zonder hem geweest zou zijn."

Struik kwam overal. Van kabinetsformaties tot oorlogsgebieden en van Madurodam tot Mozambique. Hij was erbij toen Nelson Mandela in 1999 naar Nederland kwam, maakte reportages tijdens de oorlog in Joegoslavië en filmde de nasleep van 9/11 in New York.

Ook NOS-correspondent Marieke de Vries koestert warme herinneringen aan de gisteren overleden cameraman. "Hans was een echte teamspeler, een zorgzame vriend die zichzelf wegcijferde voor wat er moest gebeuren. Hij ging tot het gaatje. Voor het uiteindelijke product én voor jou als collega."

De Vries ging met Struik naar de Noordpool. "We sliepen in een oud, houten huisje. En Hans was niet te stuiten", vertelt ze. "Hij stond 's ochtends vroeg al naar een gletsjer te turen. En dat moest natuurlijk gefilmd worden."

Ze zag hem niet alleen als collega, maar ook als dierbare vriend. "Ik voelde me heel erg op mijn gemak bij hem. Op een gegeven moment hoefden we elkaar alleen maar aan te kijken en dan wisten we wat we bedoelden. Een blik was genoeg bij Hans."

Ook een reportage in Groenland ligt bij De Vries nog goed in het geheugen. "Daar filmden we lokale bewoners, hoe ze overleefden. En we gingen met een jager mee die op zeehondenjacht ging. Hans realiseerde zich heel goed dat dat hard aankomt op de Nederlandse televisie. Dus daar hield hij tijdens het draaien al rekening mee."

Struik was collegiaal, hij kende geen rivaliteit. De Vries: "Van hem heb ik ook geleerd dat je altijd elkaar hebt, ook in moeilijke omstandigheden. Voor wie je ook werkt of wat je ook doet: je helpt altijd."

Dat Hans Struik er nu niet meer is, hakt er bij zijn collega's behoorlijk in. "Wie had kunnen zeggen dat we nu al, amper een jaar na zijn vertrek bij de NOS, zo verdrietig en definitief gedag moeten zeggen", vertelt Gerri Eickhof. "Het was een prachtvent, met wie ik gelukkig dik bevriend raakte." En zo ziet Marieke de Vries dat ook. "Dit is echt een heel groot gemis."