Wesley Sneijder, al bijna 131 interlands onmisbaar

De aftrap bij het duel met Luxemburg vanavond in De Kuip zal bij Wesley Sneijder ongetwijfeld speciaal voelen. De middenvelder vloog er de wereld voor over en keek er maandenlang naar uit: hij wordt recordinternational van Oranje, op zijn 33ste verjaardag nota bene.

Als bondscoach Dick Advocaat zijn belofte nakomt en Sneijder wordt daadwerkelijk opgesteld, betekent dat zijn 131ste cap, één meer dan Edwin van der Sar, met wie de middenvelder het record sinds de wedstrijd tegen Ivoorkust deelde.

Taart heeft Sneijder niet besteld voor het duel. Hij heeft wel vrienden uitgenodigd. "Volgens mij zijn jullie er meer mee bezig dan ik", grapt hij op de persconferentie. "Het gaat om drie punten. Ik heb niets aan zo'n jubileum als we niet winnen van Luxemburg."

Sneijder bereikt de mijlpaal ruim veertien jaar na zijn debuut in een oefenduel met Portugal (1-1) in 2003. De beste wedstrijd speelde hij naar eigen zeggen in de kwartfinale van het WK in 2010 tegen Brazilië (2-1).

"Hij is 22 centimeter groot", schreeuwde Jack van Gelder via de radio over Sneijder na diens kopgoal tegen de Brazilianen. Even daarvoor scoorde hij ook al, met een indraaiende trap, via het hoofd van Felipe Melo. John Heitinga nam hem na afloop op de schouders.

Vijf goals maakte Sneijder die zomer. "Mijn beste toernooi ooit, als je kijkt naar de cijfers. Maar misschien was ik op het EK van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland wel beter in vorm", refereert hij aan de poulewedstrijden waarin Oranje zowel Italië (3-0) als Frankrijk (4-1) helemaal overhoop speelde. Sneijder was ontketend.

Op het lijstje van beste interlands mag ook het duel met Schotland uit 2003 (6-0) niet ontbreken. Dankzij een onemanshow (één goal, drie assists) van een 19-jarig broekie van Ajax plaatste Advocaat zich met Oranje op de valreep voor het EK.

Of Mexico (2-1) dan, een stuk recenter, op het WK van 2014. De wreeftrap van Sneijder in de 88ste minuut. Zonder die knal, die de gelijkmaker betekende, waren voor Oranje de achtste finales ongetwijfeld het eindstation geweest.

Dieptepunt tegen Turkije

Misschien moet de pass op Robben nog genoemd worden, in de WK-finale in 2010 tegen Spanje (1-0). Geen hoogtepunt, wel gedenkwaardig. Het scheelde een teen of die pass had wellicht geleid naar de allereerste wereldtitel.

Voor een dieptepunt hoeven we van Sneijder niet ver terug. Hijzelf noemt direct de 3-0 nederlaag in Turkije, eind 2015. Het kostte Oranje uiteindelijk deelname aan het EK van 2016 in Frankrijk. Een eindronde missen, dat was hem niet eerder overkomen.

Hij werd weleens op de bank gezet. Gewoon, gepasseerd, als hij niet in zijn beste vorm stak. Maar een breuk is er in die veertien jaar nooit ontstaan tussen Oranje en Sneijder. "Ik vind het fijn om voor mijn land te spelen. Ik wil geen moment missen."

De kans dat Sneijder zijn record de komende jaren kwijtraakt, lijkt klein. Zeker omdat de nog altijd topfitte speler van Galatasaray van een afscheid bij Oranje voorlopig niets wil weten. "Ik wil afsluiten op een goede, positieve manier. Wanneer, dat is niet aan de orde."