'Dumoulin, je bent het waard. Breng het roze naar Milaan!'
Tom Dumoulin op een strandbedje aan de rand van het zwembad. Onderuitgezakt, de handen losjes achter het hoofd gevouwen. Naast hem zijn roze trui, gedrapeerd over het zadel van zijn Giant. Is dat een foto van de nieuwe Girokampioen?
"We moeten er nu wel serieus rekening mee houden", klinkt het voorzichtig in het Sportforum.
Het kiekje werd gemaakt op maandag, de laatste rustdag in de Giro d'Italia. Dinsdag wordt andere koek. Dan staat de koninginnenrit op het programma. De Stelvio en Mortirolo op en af. Voor ontspanning is dan geen tijd.
Dumoulin verdedigt een voorsprong van 2 minuten en 41 seconden op zijn naaste belager Nairo Quintana. De Colombiaan gaat gas geven, denkt NOS-commentator Joris van den Berg. "Dit wordt de dag van de grote aanval. Het is afgrijselijk wat er voor de wielen ligt. Drie monsters van bergen."
Toch houdt de wielercommentator serieus rekening met een eerste Nederlandse eindzege in een grote ronde sinds 1980, toen Joop Zoetemelk de Tour de France won. "Dat machtsvertoon van Dumoulin afgelopen weekend was verfrissend. Dat heb ik lang niet gezien."
Dumoulin zelf doet zijn best om de verwachtingen flink te temperen. Hij spreekt over twijfels. En de grote afstand naar Milaan. "Sporters die zeker zijn van hun zaak, die liegen", sprak de rozetruidrager op de rustdag.
Eindzege waard
Oud-renner Maarten Tjallingii vindt dat jammer. "Downplayen is niet goed. Dat is ook zichtbaar voor zijn teamgenoten. Hij hoeft niet naast zijn schoenen te lopen, maar hij kan wel realistisch zijn."
"Misschien dat Dumoulin na de Vuelta van 2015 (hij verloor de leiding op de voorlaatste klim, red.) nu tegen zichzelf zegt dat hij de eindzege nog niet waard is. Dan zeg ik hem nu: je bent het wel waard. Breng die trui naar Milaan."
Steven Kruijswijk reed vorig jaar ook dagenlang in het roze, totdat een scherpe bocht net iets te scherp bleek. "Dat is waarschijnlijk ook een leermoment geweest voor Dumoulin. Hij gaat het pas vieren als hij die beker mee naar huis mag nemen", zegt Tjallingii.
Sportjournalist Bart Vlietstra (Volkskrant): "We moeten eens van die 'jinx' af. Telkens komen we in de buurt en dan rijdt er weer iemand tegen een ijsberg aan, of lek."
Terwijl Dumoulin het roze verdedigt in Italië, maakt Amsterdam zich op voor de eerste Europese finale in ruim twintig jaar tijd. In Stockholm, op een afgeladen Museumplein of elders in de stad, woensdagavond zijn alle ogen gericht op Ajax-Manchester United.
Mooi voor Ajax, de supporters, het Nederlands voetbal, en ergens ook voor het vaderlandse journaille. AD-journalist Sjoerd Mossou: "Je werd toch wel moe van die crisis. Al dat gezeik. Dat heeft jaren geduurd. Ook weleens leuk als het goed gaat."
Zijn collega Vlietstra vult aan: "We verloren jaren achtereen van clubs als Steaua Boekarest. Er was geen enkel signaal dat het weer goed zou gaan. Cruijff riep dat wel, maar iedereen lachte hem uit, onder wie ikzelf. En nu staan we er gewoon."
'Voetbalclub tegen marketingclub'
Als de finale van de Europa League zou worden afgewerkt op een bankrekening in plaats van op het veld, was Ajax kansloos. De begroting van United bedraagt zo'n 600 miljoen, Ajax haalt net de tachtig. Dat geeft een interessant aspect aan het duel, vindt Mossou.
"United is een marketingclub. Louis van Gaal bijvoorbeeld had daar altijd een gevecht mee. De club wilde shirtjes verkopen, dus moest bijvoorbeeld Falcao worden gekocht. Want dat geld verdienden ze toch wel terug", zegt de journalist.
"Bij Ajax is ook veel misgegaan, maar dat is wel een club gebleven. Dus een traditionele voetbalclub speelt woensdagavond in Stockholm tegen een marketingclub."
