Nog steeds kippevel, 40 jaar na gijzeling Bovensmilde

Tot op de dag van vandaag, krijgt ze kippevel als ze de oude beelden terugziet. Astrid van der Scheer was een van de 105 kinderen op lagere school De Meenthe in Bovensmilde die veertig jaar geleden werden gegijzeld.

Het bekendste beeld van de gijzeling was van de kinderen die uit het raam schreeuwden: "Van Agt, wij willen leven!" Van Agt was toen minister van Justitie. Van der Scheer: "Ja, dat was onze klas. Tien jaar geleden kon ik daar niet naar kijken. Nu wel. Als ik de beelden zie, weet ik nog precies bij welk raam ik stond."

Astrid van der Scheer: "Ik zat in de vijfde klas en was bijna elf jaar." De eerste herinnering die zij heeft aan de gijzeling is het gevoel van alleen zijn. "En dat terwijl je met zoveel mensen bent. Maar dat is voor iedereen anders."

Schop onder de kont

Van der Scheer vraagt zich soms wel af hoe haar leven eruit had gezien zonder de gijzeling. "Er zijn wel dingen waarvan ik denk, dat zou daarvan kunnen komen. In een bioscoop zitten, hoestende mensen en huilende kinderen... Er waren toen namelijk ook heel veel kleintjes bij, uit de eerste en tweede klas. Dat doet je daar dan aan denken; dat is toch een bepaald trauma dat je hebt opgelopen".

Vier jonge Zuid-Molukkers drongen de school op maandag 23 mei 1977 binnen. Ze namen de kinderen en hun vijf leerkrachten in gijzeling. Vier dagen later lieten ze kinderen vrij omdat er een virus zou rondwaren in de school. Vier van de leerkrachten hielden ze wel vast.

Treinkaping

Bijna drie weken later, op zaterdagmorgen 11 juni, gaven de kapers zich over toen de regering het leger inzette en pantserwagens op de school afstuurde. Dat was op dezelfde dag dat mariniers een einde maakten aan de treinkaping bij de Punt, niet ver van Bovensmilde.

Van der Scheer herinnert zich de gijzeling als de dag van gisteren. Maar leeft er niet elk moment mee, zegt ze bij RTV Drenthe. "Je kan er ook in blijven hangen. Ik wil helemaal niemand pijn doen, maar er zijn mensen die er 's ochtends mee opstaan en 's avonds mee naar bed gaan. Dat is erg genoeg, maar je moet jezelf ook een schop onder de kont geven. Er is meer in het leven."

Molukse wijk

Van der Scheer woont tegenwoordig in de Molukse wijk in Bovensmilde. Dat is best bijzonder, vindt ze. "Er is nog steeds een ouderwetse regel dat je toestemming moet hebben van de wijkraad. Ik dacht: ik zeg niks en begin niet over de gijzeling. Maar toen vroegen ze of ik hier op school had gezeten. Ik ben heel dankbaar dat ik hier kan wonen."

De plek waar vroeger de school stond, tussen de Molukse en Nederlandse wijk, was jarenlang niet meer dan een stuk gras. Nu is het een keurig stukje groen. "Een prachtige plek", vertelt Van der Scheer. "Ik rijd er elke dag langs en dat is prima. Er spelen Molukse kinderen en Nederlandse kinderen. Het is een open plek, het is geen afscheiding meer."