Dokter Zonderland wil nog even turner blijven: dat is een fijn gevoel

Nadat Epke Zonderland zijn grote droom, prolongatie van de olympische titel, tot een abrupt einde had zien komen na een harde val in de rekstokfinale, legde de Fries zich toe op zijn andere ambitie: dokter worden.

De afgelopen maanden legde hij een reeks stages af. De laatste voltooide hij vrijdag op de militaire vliegbasis in Leeuwarden. Vanaf nu ligt de nadruk weer op turnen.

In het militair gezondheidscentrum was hij actief in het kader van zijn opleiding tot basisarts. "Je bent eigenlijk een soort van huisarts, die zich bezighoudt met de dagelijkse klachten en ziekten van mensen, in dit geval militairen. Maar daarnaast ben je ook een soort bedrijfsarts, omdat je meteen moet reflecteren wat voor invloed een bepaalde aandoening of ziekte op het werk heeft. Daar moet je de patiënten dan ook mee helpen."

Bekend gezicht

Ontspannen geeft Zonderland een rondleiding door het medisch complex, dat oogt als een doorsnee huisartsenpost met een ontvangstbalie, een wachtkamer en behandelkamers.

Het is in deze omgeving dat dokter Zonderland zijn patiënten de voorbije weken opriep voor hun consult. Dan stelde hij zich altijd netjes voor. "Al weten de meesten wel wie ik ben. Iedereen eigenlijk. Natuurlijk weet je dat je een bekend gezicht hebt, maar eigenlijk moet dat geen rol spelen als je stage loopt."

Toch hielp zijn bekendheid wel. In het contact leggen met patiënten bijvoorbeeld. "Als jij het gevoel hebt iemand al te kennen, ga je toch losser met hem om dan als je iemand nog moet leren kennen. Mensen kennen mij weliswaar niet persoonlijk, maar hebben wel een beeld van mij. Dat breekt wat sneller het ijs."

Turner vs. dokter

De transitie van turner Epke naar dokter Epke gaat Zonderland makkelijk af, al lijken de werelden van de topsporter en die van de medicus ver uiteen te liggen. De topsporter is gewend egocentrisch te denken om het uiterste uit zichzelf te halen. De arts moet zich juist in dienst stellen van zijn patiënten. "Als topsporter wordt er een team om je heen gebouwd, zodat jij de beste randvoorwaarden hebt om goed te presteren. Nu ben je juist een onderdeel van een team om de militairen gezond te krijgen en fit te houden."

Zijn ervaring als sporter en zijn kennis van het lichaam komen daarbij goed van pas. "Als je zelf iets hebt meegemaakt, heb je ook een beter gevoel van wat iets precies inhoudt. Maar ik weet ook wat voor invloed iets heeft op een sportcarrière. Hoe zit iemand in zijn seizoen? Hoe zit het met periodisering en hoe kunnen we daar het beste op inspringen?"

Het is dan ook niet toevallig dat Zonderland overweegt om zich later toe te gaan leggen op de sportmedische kant. "Orthopedie komt dan in aanmerking. Traumatologie. Sportgeneeskunde. Daar heb ik wel de meeste affiniteit mee. Vroeger wilde ik juist opereren in het ziekenhuis. Maar dankzij de stages ben ik het wat breder gaan zoeken."

Vliegen

Het lijkt symbolisch dat de man, die van Hans van Zetten de bijnaam 'Flying Dutchman' meekreeg, stage loopt op een vliegbasis vanwaar dagelijks de F16's het luchtruim kiezen. Nu de stage is afgerond komt Zonderland ook zelf weer aan vliegen toe. Over de rekstok, wel te verstaan.

"Ik heb in de tussentijd geprobeerd mijn trainingen op peil te houden. In de laatste periode heb ik zelfs nieuwe dingen kunnen aanleren. Dat had ik niet verwacht", vertelt Zonderland.

"Je raakt op een gegeven moment wat vermoeider. Daardoor kun je niet alles uit de trainingen halen. Eigenlijk had ik in een maand steeds één goede week, waarin ik wat meer kon trainen. Die andere drie weken vielen best wel tegen. Tijdens mijn laatste twee stages bloeide ik op, waardoor ik zelfs een nieuw vluchtelement heb kunnen leren en nieuwe combinaties."

De EK van vorige maand in Cluj liet Zonderland nog schieten omdat hij de voorkeur gaf aan studie en stages. Hij is vastbesloten in oktober mee te doen aan de WK in Montréal.

Sterker: de 31-jarige routinier kijkt al verder dan dat toernooi. "Ik heb het idee dat ik na Montréal nog niet klaar ben. Ik merk dat ik nog steeds vooruitgang boek. Dus een jaartje erbij, daar ben ik ook weer wat zekerder van."

Epke Zonderland beseft dat hij in een luxepositie verkeert. "Ik word niet gedwongen een keuze te maken. Zolang ik plezier heb in de sport, kan ik het blijven voortzetten. En als dat niet meer zo is, heb ik een hele leuke andere uitdaging. Dat is een prettig gevoel."