Syrische Alaa: ik wilde mijn spiegelbeeld niet in hun ogen zien

Vijftien jaar was ze, toen ze in haar gezicht werd geschoten. Het Syrische meisje Alaa belandde in 2013 in Homs midden in een vuurgevecht tussen oppositiestrijders en het Syrische leger. Een kogel ging dwars door haar kaak.

Ook haar zus Hamida raakte zwaargewond. Haar rug en maag werden geperforeerd, ze verloor een nier, de helft van haar lever en twaalf centimeter van haar darmen.

Snel werden de meisjes weggevoerd en even werd gedacht dat ze het niet zouden overleven.

Een hulpverlenersorganisatie zamelde geld in en Alaa kon met haar familie uiteindelijk naar Libanon verhuizen. Nu, vier jaar later, vertelt ze haar verhaal aan persbureau AP. Hoewel haar lichaam grotendeels hersteld is, heeft ze het geestelijk nog erg zwaar.

Alaa onderging twaalf operaties aan haar gezicht. Ze durfde een maand niet in de spiegel te kijken. "Ik keek mensen niet eens aan, zodat ik mijn eigen spiegelbeeld niet in hun ogen zou zien."

Lange tijd kon ze niet praten en communiceerde ze met haar moeder via een notitieboekje. "Mijn tong kon niet bewegen door de hechtingen." Ze laat het boekje zien. "Hier schreef ik: ik stik, mijn mond zit vol speeksel. Ik stik."

Vorig jaar verbrak ze haar isolement. Ze ging terug naar school om architectuur te studeren. Alaa heeft nog steeds kogelresten in haar borst. Ze ondergaat nog behandelingen aan haar gebit en droomt van de dag dat het litteken bij haar lip wordt verwijderd. Op tv kijkt ze naar programma's over plastische chirurgie.

Maar ze draagt het trauma voor altijd met zich mee. "Deze periode zal voorbij gaan. Maar de pijn in mijn hart en alles wat ik heb meegemaakt gaan niet weg. Hoe kun je dat vergeten? Dit duurt nu bijna zes jaar, jaren waarin ik een kind en een puber had kunnen zijn. Maar dat was niet zo. In plaats daarvan waren het de zwaarste jaren van mijn leven."