Na de val, het besef: Kruijswijk kan de Giro winnen

Twee dagen voor het begin van de Giro d'Italia heeft Steven Kruijswijk weer die fonkeling in zijn ogen. Met de Middellandse Zee in zijn rug en de Italiaanse zon op zijn zomersproeten voelt de kopman van Lotto-Jumbo zich in zijn element.

Op Sardinië worden de laatste puntjes op de i gezet, want daar begint vrijdag de 100ste Ronde van Italië. De Ronde die hij vorig jaar eigenlijk had moeten winnen.

De Giro was altijd al zijn favoriete wedstrijd. In zijn eerste jaar als prof werd hij meteen achttiende. Daarna volgden twee toptienklasseringen, maar zijn doorbraak kwam in 2016. Toen ontdekte hij zichzelf als potentiële winnaar.

"Toen ik prof werd, had ik dat niet voor mogelijk gehouden. En dan kom je toch in die positie en niet bij toeval. Niet door een lange vlucht, dat ze je laten rijden en dat je die roze trui pakt. Ik had hem echt afgedwongen", vertelt Kruijswijk.

Wat heet. In de derde week heerste Kruijswijk in de Giro als Eddy Merckx of Bernard Hinault in hun beste dagen. Vijf dagen lang zat hij op een grote roze wolk. "Aan de leiding staan van een grote ronde was voor mij ook nieuw. Het was niet de doelstelling om de Ronde van Italië te winnen ofzo. Die roze trui gaf mij misschien ook wel vleugels. Ik reed een goede klimtijdrit en kon alle aanvallen afslaan."

En toen kwam dé val. In de 19de etappe, de één na laatste bergrit in de Giro, raakte hij de sneeuwwand op de top van de Colle dell'Agnello. Hij sloeg over de kop, stapte weer op zijn fiets ondanks de pijn, maar vocht in zijn eentje een verloren strijd.

Wordt Kruijswijk nog weleens gillend wakker? "Nee, ik heb het redelijk snel achter me gelaten. Ik maak die dag een fout in de afdaling en ga onderuit. Het was alleen een heel kostbare."

Kruijswijk leek de zege dus al binnen te hebben, maar eindigde door die val uiteindelijk net buiten het podium. "Tot vorig jaar wist ik niet hoe het zou zijn om als leider rond te rijden. Opeens zat ik in die positie", herinnert Kruijswijk zich. "Dat ging me best goed af. Ik deed eigenlijk heel veel goed."

"Natuurlijk was het frustrerend, maar ik denk niet: dit was mijn kans. Misschien dat ik er over tien jaar zo over denk, maar ik ga nu gewoon de Giro in met het besef: ik kán het. Ik héb het niveau om in de roze trui te rijden."

Vorig jaar had Kruijswijk zijn concurrenten Esteban Chaves, Alejandro Valverde en de uiteindelijke winnaar Vincenzo Nibali al bijna op hun rug liggen voor 'de val'.

"Na vorig jaar kan ik wel zeggen dat ik wil winnen, maar gezien de concurrentie gaat dat heel moeilijk worden. Het doel is nu op het podium te komen. En het liefste op de hoogste trede, natuurlijk."

Dit jaar is het deelnemersveld historisch sterk. Nibali doet weer mee, maar ook Thibaut Pinot, Geraint Thomas, Adam Yates, Mikel Landa, Tejay van Garderen en de uitgesproken favoriet Nairo Quintana. En ook landgenoten Bauke Mollema en Tom Dumoulin hebben alles op de Giro gezet.

"Het wordt een hele open Ronde. Er is in mijn ogen één topfavoriet, Nairo Quintana. Daarachter zit Nibali, die natuurlijk al heel veel gewonnen heeft. Maar er zijn veel renners die voor het podium kunnen gaan. In de laatste week zal het gebeuren."

Derde week

Dat is goed nieuws. Het verleden heeft immers bewezen dat Steven Kruijswijk altijd op zijn best is in die laatste en derde week.

"Daar vertrouw ik nu op, maar je moet scherp zijn vanaf het begin. Op dag vier is de aankomst al bergop (op de flanken van de Etna, red.). Het wordt bij de les blijven en dan toeslaan in de derde week."

Wat goed is, moet je niet veranderen en dus heeft hij het trainingsprogramma van vorig jaar gekopieerd. Er is echter wel een verschil: zijn ploeg.

"We waren vorig jaar met een hele goede ploeg, maar we misten één deel: bergop. Dat bleek uiteindelijk heel belangrijk", stelt Kruijswijk nuchter.

"Nu is het meer uitgebalanceerd. Met Stef Clement en Jurgen Van den Broeck hebben we gewoon twee jongens, die in principe bij de laatste twintig, vijfentwintig renners moeten kunnen zitten als ik die steun nodig heb. Als er straks tien man over zijn in de finale, dan zit iedereen alleen. Dan is het toch aan mij."

Met zijn voornaamste helpers vrat Kruijswijk de afgelopen maanden hoogtemeters. "We hebben elkaar daar goed laten afzien. Volgens mij zit ik tegen het niveau aan dat ik vorig jaar had."

Dat schept vertrouwen, al gooide een nare val in de Ronde van Yorkshire afgelopen weekend nog bijna roet in het eten. "Deze Ronde is het grote doel van mij. De ervaring van vorig jaar maakt me trots, maar die volgende stap wil ik nu ook zetten."