Bos probeert het nu op de kilometer: dit is niet gezond

Vier ronden van 250 meter. Eén minuut volle bak. Tot het zuur uit je oren spuit. Theo Bos kent het gevoel maar al te goed. "Dit is niet leuk. Je weet: dit gaat heel erg pijn doen."

Op de dag waarop de piepjonge Harrie Lavreysen zich aandiende als de nieuwe sprintsensatie, maakt de laatste Nederlandse sprintkampioen zich op voor de 1.000 meter tijdrit.

In 2005, het jaar ook van zijn tweede wereldtitel op de sprint, was Bos al eens wereldkampioen op dit onderdeel. Bij zijn comeback als baanwielrenner, vorig jaar in Londen, won hij zilver op de kilometer.

"De kilometer is zo explosief. De start is eigenlijk het belangrijkste", vertelt Bos. "Als ik de start goed verwerk, doe ik mee voor de medailles. Maar gezond is het niet."