Dit doet het nieuws over het horrorslachthuis met onze lezers
Vraag onze lezers of ze willen reageren op een bericht over dierenleed en onze mailboxen stromen vol. De vraag was: is jouw eetgedrag veranderd door de berichtgeving over het horrorslachthuis in het Belgische Tielt?
Een kleine greep uit de reacties:
Het is om te huilen!
Het komt me de strot uit!
Dieren hoeven niet meer te lijden!
Ik kan het niet meer over m’n hart verkrijgen!
Die slachters hebben geen gevoel en geen hart!
Misselijkmakend!
Mijn vertrouwen is weg!
Maar het waren niet alleen korte berichten met uitroeptekens die mensen mailden. Zeker niet. Vaak ook lange mails, waarin ze vertelden over de voordelen die het niet eten van vlees oplevert (beter voor het milieu, bijvoorbeeld) of waarin de worsteling binnen een gezin aan bod kwam.
Zoals bij Rick. Hij at al geen vlees meer, maar besloot na het zien van de video 'principieel te gaan doen'. Dat betekent dat hij alleen nog maar scharrel- of biologisch vlees duldt in zijn omgeving. Lees: voor zijn kinderen, man én bezoek. "Mochten we een keer gaan barbecueën, dan betaal ik liever twee keer zo veel voor het vlees, dan dat ik indirect bijdraag aan deze gruwelijkheden."
Veel mensen laten weten na donderdag cold turkey vegetariër te zijn geworden, anderen proberen flink te minderen.
Ellemieke is zo iemand. Ze eet graag een stukje vlees, maar de afgelopen tijd begon het toch te knagen. Ze had altijd de overtuiging dat in landen als Nederland en België de dieren er niets van merken als ze geslacht worden. Tot ze de video van de varkensslachterij zag, waarvan het vlees ook in Nederland wordt verkocht.
"Het knagende gevoel dat ik toch al had, werd keihard bevestigd: diervriendelijk vlees bestaat niet", zegt Ellemieke stellig. "Ik ben weliswaar geen vegetariër, ook na het zien van de beelden niet, maar ik heb wel het voornemen om nóg minder vlees te eten."
Mike werd na het derde verhaal dat we over het slachthuis publiceerden toch te nieuwsgierig en besloot de video te bekijken. Hij lag daarna de hele nacht wakker en de dagen erna heeft hij geen vlees meer aangeraakt.
Het is naar eigen zeggen een gigantische stap voor hem om nu alleen nog maar sporadisch vlees te eten. Hij heeft een Hongaarse achtergrond en vlees was erg belangrijk voor hem. "Ik moet een lifestyleswitch maken."
Wat de slager zegt
Paul ging toen hij nog jong was vaak met zijn vader naar het slachthuis. Zijn vader was keurmeester van slachtdieren en vlees. Het ging er volgens hem toen respectvoller aan toe, omdat de slachthuizen minder groot en eigendom van de overheid waren. "Toch denk ik dat de incidenten in Tielt een structureel probleem zijn en ik ben ervan overtuigd dat dit ook in Nederland voorkomt."
Naar aanleiding van de berichtgeving heeft hij besloten geen varkensvlees meer te eten. "Dit is de enige invloed die ik kan uitoefenen. De vleessector is ziek, al een lange tijd."
Bij Arjen is om die reden de twijfel toegeslagen. "Ik wil heel graag garanties dat het vlees dat ik koop een correcte behandeling heeft gekregen. Zowel tijdens het leven als tijdens de slacht en verwerking. Als ik mijn slager vraag of dat het geval is, zegt hij 'ja hoor, mijn vlees is in orde'. Hij zal echt niet iets anders zeggen. En daarin zit hem de moeilijkheid. Het vertrouwen is wat mij betreft zoek. Ik ben met mijn gezin (zes personen) zeer terughoudend in het eten van vlees geworden.”
Maar er zijn ook andere geluiden. Zoals een boerenzoon die trots is op de Nederlandse boeren. "Zeker in vergelijking met het buitenland, hebben Nederlandse boeren veel betere stallen en meer passie voor hun werk. Dat komt het dierenwelzijn ten goede", zegt hij.
En Maurice heeft zijn eetpatroon niet veranderd door het varkensschandaal. Hij vindt vlees noodzakelijk voor een gezond lichaam. De Nederlandse agrarische sector is de beste ter wereld en heeft de hoogste eisen qua dierwelzijn, zegt hij. "Mensen hebben in de gehele historie van de mensheid dieren geslacht. Maar omdat we nu een slachthuis hebben met hoge aantallen dieren, vinden veel mensen het verkeerd. Als je echt een verandering wil bewerkstelligen, koop dan biologisch. Pas dan creëer je als consument een markt voor veehouders waar ze hun bedrijf op kunnen aanpassen."
De mensen die zeggen dat ze vegetariër zijn geworden, waren waarschijnlijk al bewust bezig met het (niet) eten van vlees. Dat denkt Hans Dagevos tenminste, hij is consumptiesocioloog van de Wageningen Universiteit. "Door de schokkende beelden kan het sluimerend ongenoegen omslaan in: nu is het klaar, ik stop met vlees."
Zo'n breed uitgemeten incident in de media, heeft waarschijnlijk geen significante invloed op het aantal mensen dat stopt met het eten van vlees, zegt Dagevos. Het is bij eerdere onderzoeken niet terug te vinden in de cijfers.
En ook het aantal mensen dat aangeeft vleesminderaar (flexitariër) te zijn staat niet helemaal in verhouding tot de terugloop van de hoeveelheid geconsumeerd vlees. "Dat wordt per jaar maar een pondje minder. Maar laten we niet alles ophangen aan de macht van het getal. Dat er zoveel reacties binnen zijn gekomen, getuigt ervan dat vlees echt een issue aan het worden is voor veel mensen."
Kees
Dan nog Kees. Ook hij mailde ons. Hij heeft heel andere plannen na de horrorslachthuisvideo. Ja, ook hij eet nooit meer varkensvlees. Maar hij overweegt nu om een varken te kopen bij een boer dat voor consumptie vetgemest is. "Bij mij krijgt het dier dan de vrijheid om te lopen, goed voer en een liefdevol thuis."
