Pijplijn-protest van indianen verplaatst zich naar Washington

• Bureau Washington

Bijna een jaar lang protesteerden indianen in de Amerikaanse staat North Dakota tegen de aanleg van een oliepijplijn. Tevergeefs, want onder president Trump wordt de bouw van de pijplijn hervat, ondanks zorgen dat de olie het water in hun reservaat vervuilt.

De Standing Rock Sioux-indianen kregen steun van andere indianenstammen uit het hele land. De verkiezing van Trump was een tegenslag, maar ze geven niet op. Deze week verplaatste het verzet zich naar het centrum van de macht: hoofdstad Washington D.C.

Op The Mall, de grote graslaan tussen het Capitool en het Washington Monument, staan meerdere tipi's. Er is eten, muziek en er zijn weer indianenstammen uit heel het land bij elkaar.

“We moeten wéér protesteren tegen onrechtvaardigheid. Het is een eeuwenoud verhaal: wij indianen worden al jarenlang onderdrukt. Toch werden onze grenzen tot op bepaalde hoogte gerespecteerd. Tot nu. President Trump heeft de contracten voor de bouw van pijpleidingen in ons gebied hernieuwd", zegt Royal Yellow Hawk, raadsman voor de Rosebud Sioux stam uit South Dakota.

Volgens hem gaan de indianencultuur en het milieu hand in hand. "We moeten niet alleen onze heilige gronden beschermen, maar ook ons drinkwater. De kans op natuurrampen door lekkages is enorm", zegt Royal Yellow Hawk. "Ergens is het ironisch: Trump houdt immigranten tegen bij de grenzen van het land, maar de Amerikanen die als eerste in dit land waren jaagt hij weg."

Volgens Alexis White Hat, ook van de Rosebud-stam, is Trump kortzichtig bezig. "De president roept dat hij jobs, jobs, jobs gaat creëren door pijpleidingen aan te leggen, maar banen zijn tijdelijk. Het milieu is voor het leven", zegt Alexis. "Als we dat nog verder kapotmaken, zijn er straks generaties die niet meer kunnen leven op deze aarde."

Door de pijplijn alsnog door te drukken, speelt Trump de indianen deels in de kaart, zegt Alexis. "Het geeft me enorm veel energie. De regering denkt voortdurend dat zij ons kunnen verslaan. Maar hoe zij ons tegenwerken, hoe groter en machtiger wij worden", zegt ze. "We hebben aandacht nodig voor deze problemen. Daarom ben ik hier, dit gaat iedereen aan."

“Het is ongekend wat we hier zien: stammen komen samen uit Californië, New Mexico en Oklahoma. Ik heb dat nog nooit meegemaakt", zegt Steve Tamayo uit South Dakota. "De regering negeert ons, maar dat verenigt ons juist. Dit is een moment van vernieuwing. Er ontstaat hier iets", zegt de Sicangu Lakota-indiaan.

Trump mag deze slag dan hebben gewonnen, de strijd is volgens Steve pas net begonnen. "Ik heb het gevoel dat die oranje man in het Witte Huis wil dat de vulkaan uitbarst. Maar daar zal hij spijt van krijgen."

Niet iedereen in het kamp is zo activistisch. Casey Camp-Horinek ziet zichzelf niet als demonstrant. "Ik sta hier juist als beschermer. Als water protector. Ik ben hier om onze traditionele kennis over moeder aarde te delen", zegt de Ponca-indiaan uit Oklahoma. "Wij vechten al bijna 500 jaar voor onze waarden. Het is alsof de problemen waarvoor wij aandacht eisen, pas nu door anderen gezien worden.”