'Ik word bijna elke dag geslagen of geschopt door m'n broertje met autisme'

Bij mantelzorgers denken we vaak aan mensen die vrijwillig voor een ziek familielid zorgen. Maar minder bekend zijn mantelzorgkinderen. In Nederland zijn er honderdduizenden kinderen die noodgedwongen zorgen voor hun ouders, broers of zussen.

Vaak hebben ze thuis te maken met chronisch zieke familieleden, bijvoorbeeld met psychische problemen, een verstandelijke beperking, een verslaving of een lichamelijke ziekte. Veel van deze kinderen ervaren het als vanzelfsprekend om dag en nacht bezig te zijn voor hun familie.

Ze vragen niet snel om hulp en aandacht. Daardoor ontstaat het besef dat er óók voor hen gezorgd moet worden meestal pas als ze emotioneel of lichamelijk overbelast raken. De kinderen hebben daardoor vaak geen normale en onbezorgde jeugd.

Speciaal voor deze zogenoemde mantelzorgkinderen organiseert Stichting Tante Joy logeerweekenden. Ze gaan dan van vrijdag tot zondag met lotgenoten op pad om de lastige thuissituatie eventjes te kunnen vergeten. Ontspanning en talentontwikkeling staan voorop.

Dit weekend is er een uitje naar het strand. De kinderen kunnen er spelen en uitwaaien. Verder wordt er gesport, delen ze persoonlijke verhalen met elkaar en gaan ze naar een museum. De bedoeling is dat ze tijdens dit soort dagen weer even echt kind kunnen zijn.

'Weg met andermans kinderen'

Sandra J. Stakel is een van de mensen achter het project. "Het idee is dat we de kinderen een weekend ontlasten", vertelt ze. "En daarmee indirect ook de ouders, want zij kunnen genieten van een dagje niets doen. De kinderen vinden het helemaal geweldig."

Volgens Stakel is al bewezen dat het ook werkt. "Ze komen vaker terug en sommige kinderen zijn er zelfs al voor de derde keer. Ze staan dan al te trappelen om weer weg te gaan."

De 10-jarige Zoë is blij dat ze er even tussenuit kan: "We zijn met een heel grote groep en dan is het heel gezellig om samen te kunnen spelen." Haar moeder is behandeld vanwege een psychiatrische ziekte. En een van haar broers heeft gedragsproblemen en loopt daarom bij een psycholoog.

Het logeerweekend van stichting Tante Joy doet Zoë goed. Ze ervaart het als prettig dat ze met lotgenoten is. "Het is heel fijn. Zo heb ik ook even mijn rust. We zijn hier allemaal namelijk een beetje hetzelfde." Ze gaat morgen dan ook met een blij gevoel naar huis. "Want ik heb me weer even kunnen opluchten."

Voor de 12-jarige Kyllian is het ook belangrijk dat hij er even tussenuit kan. "Mijn broer heeft autisme en zijn agressie reageert hij op mij af, terwijl hij dat op mijn moeder zou moeten doen. Ik word bijna elke dag geslagen of geschopt. Nu vang ik al die klappen op, maar mijn moeder kan dat beter dan ik."

Hij is blij met de weekendjes weg en vindt het fijn dat er ook over de problemen gesproken wordt. "Met alleen praten ben ik alweer een beetje geholpen. Ik kan dan ook mijn verhaal kwijt." Kyllian ervaart de rust die hij nu heeft als prettig. "Morgen ga ik dan met een opgelucht gevoel naar huis."

Donaties

Maar de weekendjes weg voor deze mantelzorgkinderen kunnen niet zonder de nodige middelen worden gehouden. "Het is altijd weer even afwachten tot er weer geld is", legt Stakel uit. "Want deze kinderen zijn gezond en hebben geen diagnose. Dat willen we natuurlijk zeker zo houden, maar daardoor zijn we wel afhankelijk van sponsors en donaties."

"We hopen dus op meer weekendjes en meer vrijwilligers", vult haar collega Jolanda Groen Raatgever aan. "We willen dat de kinderen een stem krijgen en dat bijvoorbeeld gemeentes ze niet als vanzelfsprekend zien."