De climax van St. Moritz: in vier tellen naar 100 km/uur
Wie zichzelf vandaag in St. Moritz tot koning van de skiwereld wil laten kronen, moet stalen zenuwen hebben, een ware snelheidsduivel zijn en zich met pure doodsverachting in het diepe durven storten. De afdaling van St. Mortiz, ontworpen door voormalig olympisch kampioen Bernhard Russi, mag zonder overdrijven als een vrije val worden bestempeld.
12.00 uur vandaag is het zover, dan verzamelt de crème de la crème van het alpineskiën zich voor het koningsnummer van dit WK. En zelden waren de verwachtingen zo hoog gespannen. Dat is voornamelijk te danken aan Bernhard Russi, die zijn eigen ervaringen als alpineskiër heeft gebruikt om in St. Moritz een piste te ontwerpen waar alle facetten van de sport - snelheid, techniek en bravoure - royaal aan bod komen.
De afdaling heeft een lengte van 2,7 kilometer, waarbij de start op een hoogte van 2.840 meter is en de finish precies 800 meter lager ligt. En met name de start doet de kenners watertanden. Russi: "Het heeft een hellingspercentage van 100 procent, oftewel 45 graden. En dat geeft het gevoel van een vrije val."
Reacties overweldigend
De plannen van Russi, die in 1972 olympisch goud greep op de afdaling, werden geboren toen hij zelf nog actief was als skiër. "Bij het WK in 1974 skieden we hier zo langzaam. Ik leek wel een slechte Nederlandse langebaanschaatser! Ik vond dat we daar iets aan moesten doen."
Dus bedacht hij de vrije val. In de zomer van 2001 werd begonnen met de aanleg. Een lastige klus, aangezien op 2.840 meter hoogte een stevig platform geconstrueerd moest worden dat als startpunt zou kunnen fungeren. Helikopters vlogen af en aan met bouwmaterialen, terwijl graafmachines onder een hellingshoek van 45 graden hun werk moesten doen.
In januari 2003 waagden de eerste skiërs zich naar beneden. Een maand later, bij de WK van dat jaar, was de wereldtop aan de beurt. De reacties waren overweldigend. Binnen vier seconden bereiken de toppers in St. Moritz een snelheid van 100 km/uur, drie tellen later suizen ze met 140 km/uur over de piste.
'Een kriebel in de buik'
"De skiër heeft bij de start een soort kriebel in de buik, maar hij weet dat-ie het kan", zegt Russi met een glimlach. "Ik ben er zelf ook een keer vanaf gegaan, maar alleen toen niemand keek."
Routinier Hannes Reichelt, zelf meermalen winnaar van wereldbekerwedstrijden op fameuze pistes, reageert laconiek. "De start is relatief eenvoudig, omdat je jezelf kan laten gaan na twee keer afzetten", zegt hij.
De regerend olympisch kampioen op de afdaling, Matthias Mayer, vindt St. Moritz een uitdaging. "Vlak, steil, glijden, technische stukken. Het is wel zenuwslopend als je bovenaan staat, maar gevaarlijk is het niet."