Ooggetuige rellen Marokko: we willen geen oorlog

"Tijdens de eerste demonstratie ging ik ook mee de straat op. De demonstranten vroegen om werk, ziekenhuizen en medicijnen. Dat hebben we inderdaad niet. Maar daarna was ik het niet meer met ze eens. Ineens waren er demonstranten die onafhankelijkheid wilden. Een republiek. We zijn allemaal Marokkanen, we hebben allemaal dezelfde koning. Of we nu Arabier zijn of Berber."

De 63-jarige Zohra Boualan woonde 42 jaar in Nederland. Maar ze besloot terug te gaan naar Marokko en werd voorzitter van een bejaardentehuis in de havenstad Al Hoceima. De afgelopen maanden heeft ze de protesten van dichtbij meegemaakt. En ze is het voor een deel eens met de demonstranten.

"Ja, er zijn hier problemen. We hebben fabrieken nodig, ziekenhuizen, medicijnen, een universiteit, projecten voor jongeren, meisjes en vrouwen. Dat willen we allemaal graag."

Maar te hard schreeuwen werkt volgens Boualan averechts. "Online wordt de koning beledigd, de politie ook. Dat is respectloos en niet de manier om iets te bereiken. Je moet helder en met respect communiceren wat je eisen zijn."

Oorlog

Zohra Boualan maakt zich zorgen over de gevolgen als de onrust escaleert. "Wij willen hier geen taferelen als in Libië en Tunesië. We willen geen oorlog. We moeten gewoon rustig blijven, de verandering is gaande. Het gaat niet van de ene dag op de andere, maar ik zie wel verschil."

Gisteren moesten ordetroepen ingrijpen bij protesten in Al Hoceima. Volgens betogers zouden er tientallen mensen gewond zijn geraakt. Maar hoe de situatie precies is geweest, is lastig te verifiëren. In het gebied zijn bijna geen journalisten.

Boualan weet dat de gemeenschap in Nederland wil helpen. En dat kan op verschillende manieren, zegt ze. "Ik zie dat er vanuit Nederland geld wordt gegeven om de demonstranten te helpen. Maar waarom komen ze zelf niet?"