Veelzijdige Bloemendaal leefde met een lach

Adèle Bloemendaal stond ruim een halve eeuw op Nederlandse podia en speelde mee in diverse tv-series en films. Ze had veel succes met rollen als 'volkse' types, werd bekend met liedjes uit series en zong ook carnavalshits. Haar latere werk was wat serieuzer.

Vandaag werd bekend dat ze op 84-jarige leeftijd is overleden.

Kenmerkend voor Adèle Bloemendaal waren haar wat nasale stemgebruik en haar volle schaterlach. In een interview zei ze ooit dat ze aan het eind van elke dag nagaat of ze wel gelachen heeft; een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd, vond ze.

Bloemendaal was niet haar eigen naam, maar de naam van haar eerste echtgenoot. Ze werd geboren in Amsterdam als Adèle Hameetman. Met haar man trok ze naar Amerika, maar na de scheiding keerde ze in 1957 terug, waarna ze in 1958 haar carrière begon bij cabaret Lurelei.

Ze trouwde daarna met de Amerikaans/Nederlandse acteur en danser Donald Jones. In de jaren 80 waren ze beiden te zien in destijds veel geïmiteerde spotjes voor een chocoladereep die zich afspeelden in een bubbelbad.

Adèle Bloemendaal werd bekend in de jaren 60 en 70 met rollen in tv-series en op het toneel. Ze werkte voor toneelgezelschappen als Arena en Ensemble en deed mee aan cabaretprogramma's met onder anderen Johnny Kraaykamp en Rijk de Gooijer, Gerard Cox, Frans Halsema en Albert Mol.

Ze kreeg een eigen tv-show en speelde in de grote komische tv-series van die tijd. Zo was ze te zien als tante Door in 't Schaep met de 5 pooten en Toos Goedkoop-Palfrenier in Citroentje met Suiker.

In die series werd veel gezongen en dat leverde Bloemendaal haar bekendste hits op. Samen met Piet Römer en Leen Jongewaard zong ze onder meer Het zal je kind maar wezen en We zijn er op de wereld om mekaar te helpen (nietwaar).

Daarnaast zong ze carnavalshits als Wat heb je gedaan Daan en Zallemenut (nog 'n keertje overdoen?). De eerste was geschreven door Drs. P. en had het absurdistische karakter waar Drs. P bekend om staat. Bloemendaal noemde Wat heb je gedaan Daan later een parodie op een carnavalshit.

Tenenkaasimperium

In de jaren 80 wilde Bloemendaal af van het 'volkse vrouwen-type' dat ze meestal neerzette en kwam ze met een aantal one-womanshows. In 1983 kreeg ze de Johan Kaartprijs voor haar theatershow Adèle's Keus.

Adèle in Korte Broek was in 1986 goed voor de Scheveningen Cabaretprijs. Begin jaren 90 riep ze dat ze nooit meer het podium zou betreden, maar eind jaren 90 kwam ze toch weer met nieuwe theatershows. Ze was in die tijd ook te zien in de tv-series In de Vlaamsche Pot en Het Zonnetje in Huis.

Ze speelde ook in een paar speelfilms, waaronder Naakt over de Schutting uit 1973 en Theo en Thea en de ontmaskering van het tenenkaasimperium uit 1989.

Facelifts

Adèle Bloemendaal maakte er geen geheim van dat ze verschillende face-lifts liet doen. Ze was daarmee baanbrekend voor de plastische chirurgie en een dankbaar onderwerp voor discussies erover. Ze vond dat de ingrepen nodig waren voor het vak, omdat het publiek niet wil kijken "naar een komiek met een gezicht als een treurwilg".

In 1999 kreeg ze een lichte beroerte, waarvan ze vlot herstelde. Een jaar later volgde een tweede. Ze realiseerde zich de ernst daarvan niet en trad de avond erna op in Almere. Het publiek jouwde haar uit, omdat ze de indruk wekte dat ze dronken was.

Het leidde ertoe dat ze het rustiger aan ging doen. Voor de VPRO speelde ze in 2003 nog 'Oude Koeien', samen met generatiegenoot Ellen Vogel. In 2006 was ze te zien in de remake van 't Schaep met de 5 pooten.

Voor haar opmerkelijke en bijzondere bijdragen aan Nederlands theater, film en televisie kreeg Bloemendaal de Blijvend Applaus Prijs in 2006 . Later dat jaar nam ze in Theater Carré in Amsterdam officieel afscheid van haar publiek tijdens een gastoptreden in het programma Purper 100 van cabaretgroep Purper.

Tachtig

Bij haar tachtigste verjaardag, in januari 2013, kwam er een theaterstuk over haar leven. Paul Groot en Sanne Wallis de Vries maakten het, onder de eenvoudige titel Adèle.

In 2014 werd ze opnieuw getroffen door een beroerte.