Nieuw EU-hoofdkantoor met kozijnen uit Tilburg en Oudewater
'Het Ei van Van Rompuy' werd het spottend genoemd: het nieuwe gebouw van de Europese Raad in Brussel. Herman van Rompuy is inmiddels al twee jaar geen voorzitter meer van de Europese Raad, maar 'zijn ei' is gelegd. Voor het eerst vergaderen er vandaag EU-ministers. Die primeur is voor de ministers van Buitenlandse Zaken.
Het Europa-gebouw kostte meer dan 300 miljoen euro. Voor dat geld krijgt de EU een bijzonder gebouw. Binnen zit een grote ei-vormige constructie, met daarin de drie zalen waarin Europese ministers met elkaar vergaderen. Het ei licht op in het donker.
Felle kleuren
Architect Philippe Samyn: "Ik wilde een geestig, vrolijk en enthousiast gebouw maken. Als een staatshoofd hier binnenkomt, met problemen in zijn hoofd, moet hij plotseling denken: 'Ah, dat is fijn!'"
Niet alleen de bijzondere constructie moet daar voor zorgen. Ook de inrichting van de vergaderzalen doet dat. Met intieme, ronde vergadertafels en tapijt in felle kleuren op de vloer en tegen het plafond.
Twee gevels van het gebouw zijn van glas, met daarin duizenden kozijnen verwerkt. Het zijn gebruikte kozijnen uit alle 28 EU-landen. Symbolisch, als teken van eenheid en als stellingname tegen verspilling.
Samyn: "Zo schandalig: als de mensen in de rijke wijken hun huis verbouwen dan zie je al die magnifieke oude kozijnen in een container gaan. Die worden vervangen door plastic. Dus laat ons een figuur maken met oude eiken kozijnen. Die hebben we genoeg, overal in Europa."
Kleine wereld
Maar al die kozijnen moesten wel worden gevonden. De Belg Karl Staelens kreeg de opdracht en reisde daarvoor half Europa af. Meer dan 8000 kozijnen moesten er komen.
In Nederland ging hij naar oude bekenden in Tilburg en Oudewater. De kozijnen die daar vandaan kwamen zijn nu dus in het gebouw verwerkt. Al kan Staelens niet zeggen uit welke gebouwen de kozijnen oorspronkelijk komen.
"Het is een kleine wereld, de wereld van de tweedehands bouwmaterialen. Er wordt veel met materialen gesleept. De kozijnen komen dus niet per se uit een gebouw in Tilburg of Oudewater. Ze kunnen ook best uit Rotterdam komen."
De zoektocht naar kozijnen begon lang voor het brexitreferendum, dus er zijn ook kozijnen uit Groot-Brittannië verwerkt. Al verliep de zoektocht juist daar bijzonder moeizaam. "Op internet word je veel bedrogen. Dan stond er een advertentie voor duizenden oude kozijnen, maar als ik ter plaatse kwam was er niet één. In Engeland heb ik dat veel meegemaakt. Engeland was echt een ramp. Een ramp."
Bijdrage
En toch was het de moeite waard. "Nieuwe kozijnen zouden niet veel duurder zijn geweest, maar je krijgt nooit de charme van oude kozijnen. Als je nu langs het gebouw rijdt zie je dat er iets bijzonders is, al kun je er niet precies de vinger op leggen. Dat zijn die oude kozijnen."
Architect Samyn hoopt zelfs dat zijn nieuwe gebouw een bijdrage levert aan het bijeenhouden van Europa. "Architecten bouwen niet voor tien jaar, maar liever voor een eeuw. Misschien kan mijn bescheiden werk daarbij helpen. Dat plotseling mensen zeggen: kijk, architectuur speelt ook een rol bij het bouwen van Europa."