Barney vs The Power, de enige echte dartsklassieker

Raymond van Barneveld noemt het 'El Clasico'. Vanavond nemen de twee matadoren van het darts het in de kwartfinales van het WK voor de 77ste keer tegen elkaar op.

In 56 van hun 76 onderlinge duels was Phil Taylor de sterkste, maar The Power heeft de laatste jaren aan kracht ingeboet. Taylor weet het en heeft zijn afscheid zelfs al aangekondigd, maar niemand weet wanneer hij precies zijn pijlen opbergt.

Ook Van Barneveld reist niet meer de wereld rond en is daardoor afgezakt naar de twaalfde plaats op de wereldranglijst. Toch kijken de dartsliefhebbers reikhalzend naar de vijfde editie van de dartsklassieker in de kwartfinales van het WK. Vijf memorabele edities uit het verleden.

De eerste: Europe Cup 1990

De loopbanen van Van Barneveld en Taylor zijn al ruim een kwart eeuw met elkaar verbonden. De eerste ontmoeting tussen beiden is op 23 september 1990 in de kwartfinales van de EK. Taylor won met 4-2.

Drie jaar later, in 1993, scheiden hun wegen. De topzestien van de wereld is ontevreden met het beleid van dartsbond British Darts Organisation (BDO) en besluit een eigen bond op te richten.

Bij het eerste WK van de Professional Darts Council (PDC) haalt Taylor de finale, maar hij verliest van Eric Bristow.

Van Barneveld maakt intussen een imposante opmars in de BDO en haalt in 1995 zijn eerste WK-finale. Daarin is de Welshman Richie Burnet met 6-3 te sterk.

Drie jaar later neemt Van Barneveld revanche op Burnet in een van de spannendste Embassy-finales ooit. In 1999 prolongeert Barney zijn titel.

Taylors teller staat op dat moment al op zeven wereldtitels: twee bij de BDO, vijf bij de PDC.

De anticlimax: 'Match of the Century' 1999

Het duel wordt aangekondigd als de 'Match of the Century'. Een prestigestrijd tussen de beste speler van de PDC en de beste van de BDO. Op 7 november 1999 staan de twee tegenover elkaar in een duel van één uur.

Van Barneveld is geen partij voor Taylor en verliest met 21-10.

Die klap dreunt lang na bij de Hagenaar. Pas in 2003 hervindt hij zijn oude vorm en pakt hij zijn derde wereldtitel bij de BDO. Maar Van Barneveld beseft: om de beste te zijn, moet ik naar die andere bond.

De meest memorabele: WK-finale 2007

In 2006 stapt Van Barneveld na vijftien jaar over naar de PDC. Hij stelt zichzelf drie doelen: een negendarter gooien, Phil Taylor verslaan en wereldkampioen worden.

Binnen een jaar heeft hij al zijn doelen bereikt. Van Barneveld, die vanaf nul moet beginnen op de wereldranglijst van de PDC, haalt als de nummer 32 van de wereld meteen de finale van het PDC-WK.

Het wordt een kraker. Bij 6-6 in sets en 5-5 in legs valt de beslissing in één extra leg. Vooraf gooien beide rivalen een pijl op de bull om te bepalen wie als eerste aan de beslissende leg mag beginnen. De speler die het dichtst bij het hart van het bord komt, mag beginnen. Dat is Van Barneveld.

Elf pijlen later mag de Hagenaar gooien voor de winst. Zijn eerste kans op 'double top' is te hoog, maar hij krijgt een nieuwe kans. Die grijpt Barney met beide handen.

De controversiële: WK 2012

Twee jaar na de verloren finale laat de getergde Taylor geen spaan heel van Van Barneveld. Met een gemiddelde van bijna 110,94 per drie pijlen wint Taylor met liefst 7-1 van de Nederlander.

Het bewijst maar weer dat de dartsklassieker bijzondere krachten losmaakt bij beide spelers. In 2012 leidt dat zelfs tot een opstootje. Phil Taylor heeft zojuist zijn grote rivaal verslagen in de halve eindstrijd van het WK, maar echt blij is hij niet.

De 'laatste': WK 2015

Inmiddels is dé dartsklassieker al 76 keer gespeeld. De laatste ontmoeting is in de halve finales van het WK in 2015. Taylor wint afgetekend met 6-2, maar gaat op zijn beurt in de finale ten onder tegen Gary Anderson.

Sindsdien is de balans vrijwel in evenwicht: vijf zeges voor Taylor, vier keer is Van Barneveld de sterkste.