Anorexia-patiënten steeds jonger door obsessie voor gezond eten
Kinderen met anorexia nervosa zijn steeds jonger. Dat blijkt uit cijfers van de drie grootste behandelingsklinieken voor eetstoornissen. Die krijgen steeds vaker aanmeldingen van kinderen tussen de 8 en 13 jaar.
Deskundigen maken zich grote zorgen, want anorexia is een heel gevaarlijke ziekte, waarbij kinderen zich volledig kunnen uithongeren. Het komt vooral voor bij meisjes, in 90 procent van de gevallen. Ze willen dan niet meer eten, omdat ze bang zijn dat ze te dik worden.
Geobsedeerd
"We denken dat er steeds jongere kinderen met anorexia zijn, omdat ze veel jonger worden geconfronteerd met gezond eten", zegt Annemarie van Elburg, hoogleraar eetstoornissen en kinderpsychiater in een kliniek in Zeist. "In de tweede helft van de basisschool worden lessen gegeven over gezond eten en bewegen. Sommige kinderen raken daar helemaal door geobsedeerd. Hun hele hoofd zit er vol mee." Ook leggen ouders tegenwoordig veel nadruk op gezond eten en dat kan juist averechts werken, denkt Van Elburg.
Maud is een van die jonge kinderen met anorexia. Ze is 10 jaar. "Ik wist niet dat ik een eetstoornis had, dat het zo heette", zei ze in een uitgebreid gesprek met Zapp Weekjournaal. "Ik moest eerst het ziekenhuis in, allemaal onderzoeken gehad. Toen moest ik naar een psychiater, want misschien was er wel iets in mijn hoofd aan de hand."
Maud vertelt dat ze helemaal van slag raakte toen ze naar een diëtiste moest. "Ik dacht: dat wil ik niet, een diëtiste gaat eten geven en ik haat eten en ik wil niet eten. En ja, toen werd vastgesteld dat ik echt anorexia had."
Wegen
Toen het even heel slecht met Maud ging, werd ze opgenomen in een kliniek. Iets wat hulpverleners liever niet doen bij jonge kinderen, omdat ze daar van oudere kinderen allemaal trucs leren om af te vallen. Daarnaast is de vertrouwde thuisomgeving bij jonge kinderen heel belangrijk.
Het gaat nu beter met Maud. Sinds kort gaat ze weer naar school. Eén keer in de week moet ze terug naar de kliniek om zich te laten wegen. Dat zijn heel moeilijke bezoekjes voor haar: als ze is afgevallen betekent dat dat ze meer moet eten en als ze is aangekomen baalt ze ook, want dan voelt ze zich dik.
Ik hoop dat ik er andere kinderen mee kan helpen.
Van Elburg denkt dat het genetisch bepaald is dat het ene kind wel en het andere kind geen anorexia krijgt. Volgens haar kunnen sommige kinderen niet meer stoppen met lijnen als ze daar eenmaal mee begonnen zijn en worden ze juist heel angstig om te eten.
"Als je jong bent dan maak je de beste kans om helemaal te herstellen van anorexia nervosa", zegt Van Elburg. "En dat komt doordat je ouders gemotiveerd zijn, ook als jij dat niet bent, en doordat ouders ook echt goed kunnen blijven opletten."
Het is van groot belang dat kinderen hulp zoeken als ze een eetstoornis hebben. Dat is ook de reden dat Maud haar verhaal wilde doen. "Ik hoop dat ik er andere kinderen mee kan helpen. Dat zij weten dat er ook andere kinderen zijn die het hebben of dat ze het echt gewoon vertellen aan hun ouders."