Mevrouw Van Duin (91) is 'dood van binnen' en wil echt niet meer

"Kijk, het kan morgen ineens afgelopen zijn, en dan kan ik in mijn handen knijpen, maar eigenlijk geloof ik daar niet in." Mevrouw Van Duin is 91 jaar en ze vindt haar leven klaar. "Dat ik niet meer wakker word, dat lijkt mij het beste medicijn. Als ik 's ochtends opsta, denk ik: oh, weer een dag."

Geestelijk is ze prima in orde, maar lichamelijk is ze achteruitgegaan. Ze loopt moeilijk. "Ik kan eigenlijk niks meer", zegt ze zelf. "Bij bukken moet ik oppassen, anders lig ik op de grond. En als ik op de grond lig, kan ik niet meer opstaan."

Mevrouw Van Duin is een voorstander van het kabinetsplan om stervenshulp bij een 'voltooid leven' toe te staan. "Ik vind mijn leven zinloos. Ik bedoel, ik heb mijn leven gehad. En wat ik nu nog breng is eigenlijk van nul en generlei waarde." Ze ziet stervenshulp bij haar eigen 'voltooide leven' wel zitten.

Ze heeft vijf zoons, een dochter, veertien kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Die zijn het niet met haar eens en zeggen dat ze nog niet klaar is met leven. "Want je hebt nog altijd een grote mond, zeggen ze. Dat is wel zo, maar ik vind dat ik een goed leven heb gehad zo."

Haar familie verwaarloost haar niet, benadrukt ze. "Helemaal niet, maar die hebben wel hun eigen leven. Ze bellen wel, maar ze wonen in Amsterdam en dat is niet naast de deur." Mevrouw Van Duin woont in Oegstgeest. En ze komen ook heus wel op bezoek, maar ze gaan dan ook weer weg. "Ik blijf hier dan alleen en ik kan eigenlijk niet alleen zijn."

Els van Wijngaarden deed onderzoek naar mensen die klaar zijn met leven. Ze interviewde 25 voorstanders en vond een gemeenschappelijk deler.

"Ze konden allemaal geen verbinding meer maken", zegt ze. "Ze vervreemden van zichzelf, hun lijf verandert, ze kunnen zich niet meer uiten op de manier die ze willen. Maar ze komen ook op afstand te staan van de mensen om hen heen en de maatschappij."

Het plan van het kabinet is dus een oplossing, vindt Van Wijngaarden. Maar het is wel een eenzijdig plan, volgens de onderzoekster van de Universiteit voor Humanistiek. Ze vindt dat er te weinig wordt gekeken naar mogelijkheden om de stervenswens van ouderen te verminderen.

Voor mevrouw Van Duin speelt dat geen rol. Ze is twee jaar geleden al voor het eerst naar haar huisarts gegaan. "Die wil er wel over praten, maar ze zegt elke keer: zullen we er over een paar maanden weer over praten?"

Haar huisarts mag dan twijfelen, mevrouw Van Duin wil echt niet meer verder. "Want van binnen ben ik gewoon dood. Ik bedoel, er komt niks nieuws meer binnen. Voor mijn gevoel ben ik alleen, en dat is een heel naar gevoel."

Mevrouw Van Duin is dus een grote voorstander van het kabinetsplan, in het Amersfoortse verzorgingstehuis de Koperhorst zijn de meningen verdeeld: