De belangrijkste punten uit het FARC-vredesakkoord

Tientallen wereldleiders en diplomaten, waaronder minister Bert Koenders, zijn vanmiddag te gast in Cartagena, Colombia. Daar tekent de Colombiaanse president de vrede met de FARC. Het historische akkoord moet een einde maken aan een 52 jaar lange strijd op het Colombiaanse platteland.

Aan het akkoord zijn zes jaar aan onderhandelingen vooraf gegaan, twee jaar in het geheim, de laatste vier jaar in Oslo en Havana. Er zijn afspraken gemaakt over grond, politiek, een wapenstilstand, drugs en amnestie.

Herverdeling

De grote ongelijkheid in Colombia was de basis van het conflict met de FARC. Grote delen van het land zijn in handen van een kleine elite. De komende tien jaar wordt meer dan drie miljoen hectare land opnieuw verdeeld. In een speciaal daarvoor opgericht fonds zit ook geld voor huizenbouw, scholing en de oprichting van landbouwcorporaties.

Politiek

De FARC gaat zichzelf omvormen tot een politieke partij. De komende twee regeringsperiodes krijgt de FARC vijf zetels in de senaat en tien zetels in het parlement. Daarna moet de partij zijn zetels gewoon verdienen tijdens de verkiezingen. Voormalige rebellen mogen in alle vrijheid zitting nemen in het congres.

Wapens

Vorig jaar kondigde de FARC al een staakt-het-vuren aan. De strijders verlaten hun kampen en leveren hun wapens in bij de Verenigde Naties. Ze krijgen de komende twee jaar een uitkering en een eenmalige uitkering van zo'n 600 euro. Het Colombiaanse leger zal voormalige rebellen beschermen tegen andere paramilitaire groepen.

Drugs

De FARC leunde flink op drugshandel voor inkomsten. Stap voor stap zullen de cocaïne-plantages worden ontmanteld en worden er legale gewassen geteeld. De mensen die in de drugsproductie werkten, worden omgeschoold.

Schadevergoedingen

Er wordt een speciaal tribunaal opgericht om strijders van de FARC te berechten. Strijders die hun misdaden bekennen hoeven niet naar de gevangenis, maar krijgen taakstraffen of moeten eventuele schade goedmaken. Een groot deel van de strijders krijgt amnestie voor 'politieke misdaden', maar voor massamoord, martelingen en verkrachtingen worden uitzonderingen gemaakt.