Jongeren in Noord-Milwaukee leiden uitzichtloos bestaan
NOS NieuwsAangepast

53206, de treurigste postcode van Amerika

  • Wouter Zwart

    Correspondent Verenigde Staten

  • Wouter Zwart

    Correspondent Verenigde Staten

Op de hoek van 9th Street en Ring in Noord-Milwaukee staat een boom. Met linten zijn teddyberen en andere knuffels om de stam gebonden. Regenbuien hebben de kleuren van het speelgoed doen verbleken. "Dit is een gedenkplek voor iemand die hier onlangs is vermoord", legt Muhibb Dyer uit. Een kind, in dit geval.

De jeugdwerker maakt naar eigen zeggen te veel begrafenissen mee. Hij trekt zijn t-shirt recht en wijst op een foto op de voorkant: "Mijn petekind Preston. Ook doodgeschoten, in 2005."

Welkom in 53206, misschien wel de treurigste postcode van Amerika. Wie in deze buurt in Noord-Milwaukee wordt geboren, is vrijwel zeker zwart, arm en op weg naar een uitzichtloos bestaan. Zes op de tien mannen verdwijnt er op een bepaald moment achter de tralies. 53206 heeft daarmee het hoogste gevangenispercentage van het land.

'Dit is de meest treurige postcode in Amerika'

Ook deze kinderen hebben hun American Dream.

Activist Muhibb Dyer

En dat moet anders, vindt Dyer. Hij startte een campagne met de naam "I will not die young", waarmee hij de vicieuze cirkel van bendes en geweld probeert te doorbreken. "Want deze kinderen willen net als iedereen de American Dream verwezenlijken. Ze missen alleen dezelfde kansen als hun blanke leeftijdsgenoten."

Hipsters

Dat contrast is nergens duidelijker dan in Milwaukee. Op een paar minuten rijden van de boom met teddyberen begint de Upper East Side. Zodra je de brug overrijdt, lijkt het wel alsof de gordijnen opengaan. De huizen staan ineens strak in de verf, de tuinen zijn aangeharkt en witte hipsters joggen met hun hondje naar de biologische supermarkt. Zwarte mensen zie je er nauwelijks. Ze vullen er hooguit de vakken.

"Zo dichtbij huis, maar je ziet hoe de demografie totaal anders is", merkt Khalil Coleman. Hij is met ons vanuit de zwarte wijk even de brug overgestoken. "Mensen als ik vergapen ons hier aan dingen, waarvan we weten dat ze onbereikbaar zijn."

  • Arjen van der Horst / NOS
    'Gee' Smith, eigenaar van kapsalon Clippers.
  • Arjen van der Horst / NOS
    De kapsalon van Gee Smith

Die segregatie vertaalt zich ook naar de lokale politiek. Doordat de rest van de staat Wisconsin bestaat uit natuur- en landbouwgebied, en blanke mensen ook daar ver in de meerderheid zijn, zijn de plaatselijke besturen in de staat grotendeels gedreven door blanke belangen. Dat heeft gevolgen.

Meer dan eens sneuvelden plannen om de zwarte wijken van Milwaukee te helpen. Een spoorlijn naar de hoofdstad Madison, die meer toegang tot banen had kunnen geven, werd geschrapt. Een aantal buslijnen van de binnenstad naar de buitenwijken sneuvelde ook.

"Kom op man!" verzucht Gee Smith. De zwarte kapper maakt zich boos over zoveel tegenwerking. Hij werkt al jaren in de arme buurten van Milwaukee, verdient zelf een goed inkomen, maar ziet de frustratie om zich heen. "Ze schrappen al die plannen uit egocentrische overwegingen. Zien ze dan niet dat we kansen nodig hebben? Dat we economische groei nodig hebben? Moet je hier rondkijken. Dit maakt zoveel mensen boos."

Vorige maand kwam die frustratie tot een kookpunt. Even buiten 53206 schoten agenten een zwarte man dood. Volgens de politie was hij crimineel en gewapend. Honderden jongeren gingen de straat op. Ze staken auto’s en een tankstation in brand. Blanke mensen werden geslagen en geschopt. "Ik zal rellen nooit goedkeuren", vertelt Smith, "maar ik begrijp die jongens wel. Ze voelen zich hopeloos. En dan keert de politie, degene die ze hoort te beschermen, zich ook nog tegen hen."

Hoop op hulp uit de blanke gemeenschap hebben veel mensen in 53206 niet meer. Sommigen weigeren zich daar echter bij neer te leggen en starten eigen projecten.

  • Arjen van der Horst / NOS
    Buurtwerker Trevis Hardman (r) in de moestuin.
  • Arjen van der Horst / NOS
    'We Got This'-oprichter Andre Ellis met buurtjongens in de moestuin.
  • Arjen van der Horst / NOS
    'We Got This'-project in 53206.

Aan de noordzijde van Ring Street, tegenover de boom met teddyberen, hebben buurtbewoners een moestuin aangelegd. Ooit lag het terrein tussen de huizen er verlaten bij, nu groeien er bonen, tomaten en kool. "Welkom in de We Got This Community Garden", zegt initiatiefnemer Andre Ellis tegen een groep scholieren die een middag komt kijken. "Ik heet vooral de zwarte jongens welkom, want die missen we hier. Die maken meestal hun opwachting in de gevangenis."

De kinderen lijken danig onder de indruk van Ellis en zijn project. De meesten hebben nog nooit verse sperziebonen gezien, laat staan geplukt. Buurtwerker Trevis Hardman helpt mee en ziet er de symboliek wel van in. Het leven van deze jongens is als een wilde tuin. "Gewoontes als stelen en bedriegen zijn als onkruid dat je moet wieden. Alleen dan kun je een ander mens worden, kun je echt iets van je leven maken."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl