Maanden op wachtlijst met autistisch kind, 'bang voor nieuwe crisis'
In een groot deel van de gemeenten is het geld voor jeugdpsychiatrie al sinds juni op. Daardoor komen kinderen die hulp nodig hebben op een wachtlijst.
De moeder van een van die kinderen wil niet dat haar naam wordt genoemd, laat staan die van haar kind. Ze is bang dat het negatieve consequenties heeft als zij kritiek uit op instanties. Het is al erg genoeg dat haar autistische dochter tot volgend jaar op de wachtlijst staat voor specialistische hulp. Het budget in haar woonplaats Dordrecht voor 2016 is op.
We noemen de dochter daarom Merel en haar moeder Esther, hoewel ze dus niet echt zo heten. Merel is autistisch en daardoor onder meer hypergevoelig voor prikkels. "Als we op straat lopen en er rijdt een auto voorbij, dan doet zij soms al haar handen voor haar oren", vertelt haar moeder.
Anderhalf jaar geleden liep Merel daardoor vast op de basisschool. Het was daar te druk voor haar, te onrustig. Steeds langere periodes kwam ze thuis te zitten. Ze ontwikkelde een angststoornis, durfde niet meer naar buiten. Esther: "We hebben net op tijd kunnen ingrijpen met een crisisplaatsing in het speciaal onderwijs. Kleinere klassen, meer structuur, gespecialiseerde leerkrachten – daar ging het beter."
Als je niet op tijd actie onderneemt, dan kan de angststoornis terugkomen.
Helaas doet zich daar een ander probleem voor, dat op het eerste gezicht positief is: Merel doet het eigenlijk te goed op school. Zij wordt ingeschat op vwo-niveau, terwijl de school waar zij nu zit gericht is op kinderen met een vmbo-profiel. Op dit moment zit ze dus onder het niveau dat zij zou kunnen halen. Dat frustreert, ze heeft meer uitdaging nodig.
Merel gaat weer minder goed in haar vel zitten, haar woedeaanvallen worden weer ernstiger. De negatieve spiraal is terug, merkt haar bezorgde moeder. "Ik weet het inmiddels uit ervaring: als je niet op tijd actie onderneemt en voor de juiste zorg en begeleiding zorgt, dan kan de angststoornis terugkomen. Of zelfs een psychose, zeggen deskundigen."
Dus is het belangrijk dat er op korte termijn onderzoek wordt gedaan door specialisten om te kijken wat de beste verdere aanpak is voor Merel. Ook heeft zij dringend begeleiding nodig op sociaal gebied: hoe ga ik om met leeftijdgenoten? In de regio Zuid-Holland Zuid, waar Dordrecht bij hoort, is er een instelling die daar goed in is: Yulius.
Ik hoop echt dat het straks niet te laat is.
Maar vorige maand kreeg Esther, net als tientallen anderen, een brief van Yulius. Het geld dat deze aanbieder heeft gekregen voor hulp aan autistische kinderen zoals Merel is op. Ze zal tot januari moeten wachten. "Tenminste, dat moet je dan nog maar hopen", verzucht moeder Esther. "Want inmiddels zijn er dan al minstens veertig andere wachtenden voor je. En dan moet je maar afwachten wanneer je aan de beurt komt."
In de brief staat dat er wordt gezocht naar alternatieven, maar tot op heden zijn die niet voorhanden. Er is een grote andere zorginstelling in de regio, Yoep, maar ook daar is geen geld meer.
Esther houdt intussen haar hart vast. Zij had haar baan al opgezegd om beter voor haar dochter te kunnen zorgen. Maar ze is doodsbang voor een nieuwe crisis. "Ik hoop echt dat het straks niet te laat is."
