Andere Tijden Sport: Flo-Jo, razendsnelle records en plotselinge dood

Florence Griffith Joyner was een fenomeen. Ze veroverde vier olympische medailles en twee wereldrecords tijdens de Olympische Spelen van 1988. Tien jaar later overleed ze op 38-jarige leeftijd.

Met haar records, bizarre outfits, extreem lange nagels en veelkleurige nagellak was een wonderlijke verschijning heengegaan. De plotse dood van de Amerikaanse superster schokte de wereld en is nog steeds voer voor vragen.

Opgegroeid in een getto

De wieg van Florence Griffith Joyner (Flo-Jo), stond in Watts, een getto in Los Angeles. Ze groeide op in een gezin met elf kinderen. Later dankte ze god dat ze was "ontsnapt uit een wijk vol gangs, drugs en ellende", maar in haar jeugd was ze er gelukkig: "ik wist niet hoe arm we waren, tot we ouder werden."

Ze werd een wereldster: bloedmooi en de snelste vrouw in de geschiedenis. Op de Olympische Spelen in Seoul in 1988 veroverde ze vier medailles en twee wereldrecords. Ze liep naar goud op de 100 meter, goud op de 200 meter, goud op de 4x100 meter en zilver op de 4x200 meter. Zowel op de 100 als op de 200 meter liep ze nog immer onovertroffen tijden.

Een wonder? Flo-Jo was een afgetrainde topatleet: 170 centimeter lang, ze woog slechts 55 kilogram en had 6% lichaamsvet. De dopingvraag hangt evenwel als roofvogel boven de records.

Atletiektrainer Henk Kraaijenhof wuift de verwijten weg. "Zelfs atleten waarvan bewezen is dat ze doping hebben gebruikt, kwamen niet in de buurt van Flo-Jo: dus al zou ze doping gebruiken, dan is het nog geweldig wat ze presteerde."

Tv-commentator Theo Reitsma onderschrijft zijn mening. "Ze is niet gepakt. Daar zal een reden voor geweest zijn. Laten we van het mooiste uitgaan: ze kon niet gepakt worden omdat ze niet gebruikte."

Rennen, vliegen, picknick

Reitsma wist dat ze wilde opvallen met sport én uiterlijk. "Ze was een vrouw naar wie je omkeek. Niet alleen als atlete, ze was een bezienswaardigheid."

Nelli Cooman, Nederlands sprintkampioen, maakte haar van dichtbij mee tijdens een trainingskamp in aanloop naar de Spelen van 1988. "Ze rende niet, ze vloog. Als wij trainden, zat zij gewoon te picknicken."

Vier jaar voor haar dood streek Joyner neer in Nederland voor opnames van een Nederlands tv-programma: Stappen met Angela, van Angela Groothuizen. Ze bezocht onder meer de Amsterdamse Bijlmer, waar ze de Bijlmerramp herdacht en tot tranen toe was geroerd. De wereldster ging ook per schaats naar een kaasfabriek.

In 1998 overleed ze, in de bloei van haar leven. Volgens de media bezweek ze aan een 'epileptische hartaanval'. In de documentaire komt weduwnaar Al Joyner aan het woord: "Een epileptische hartaanval? Dat bestaat niet eens."