Het beste restaurant van de wereld staat in... Italië
Voor een avondje goed tafelen moet je naar Italië. Althans, als we de top-50 van 's werelds beste restaurants mogen geloven. Boven aan de lijst prijkt Osteria Francescana in Modena. "We hebben iets episch gedaan", zegt chef-kok Massimo Bottura.
De jaarlijks terugkerende lijst met The World's 50 Best Restaurants werd gisteravond onthuld in New York. Op de gerenommeerde lijst staat ook een Nederlands restaurant: De Librije van chef-kok Jonnie Boer in Zwolle staat op plek 38. En er is nog een Nederlands succesje, want op plaats 20 staat Richard Ekkebus, chef van restaurant Amber in Hongkong.
Top-5 The World's Best Restaurants
| Restaurant | Stad/land |
| 1. Osteria Francescana | Modena, Italië |
| 2. El Celler de Can Roca | Gerona, Spanje |
| 3. Eleven Madison Park | New York, VS |
| 4. Central | Lima, Peru |
| 5. Noma | Kopenhagen, Denemarken |
Vorig jaar scoorde lijstaanvoerder Osteria Francescana ook al hoog. Toen stond het restaurant op plek 2. Ook qua Michelinsterren zit het wel goed: het restaurant heeft het maximale aantal van drie.
Ze wilden me lynchen. Op de brandstapel gooien.
Eerder dit jaar had horecamagazine Misset Horeca een interview met Bottura. "Bij iedere hap kauw je cultuur", zei hij toen. Lange tijd lag de Italiaanse chef in eigen land onder vuur, omdat hij een nieuwe Italiaanse keuken wilde creëren. "Ze wilden me lynchen. Op de brandstapel gooien." Dat gebeurde niet, en tegenwoordig zijn de recensies een stuk positiever.
Zijn succes dankt hij niet alleen aan zichzelf, zegt hij. "Al die mensen die hier werken: de kaasmakers, de vissers, de boeren. Dat zijn helden. Ik ben echt onder de indruk van wat zij doen."
Het spel spelen kan leuk zijn, maar uiteindelijk leidt het ons af van wie we zijn en wat we doen.
Toch vinden niet alle chef-koks het een must om op de lijst te staan. Zo vinden sommigen dat er veel nodig is om op de lijst te komen dat niets met koken te maken heeft, zeggen ze in The New York Times.
Zo moeten de koks veel reizen om diners te bereiden voor journalisten en kiezers en moeten ze reclame maken. "Het spel spelen kan leuk zijn, maar uiteindelijk leidt het ons af van wie we zijn en wat we doen", zegt een van hen.