Smeets: ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad
'Met Kees... luister lange... is het een volkomen idioot idee als ik je vraag de Tour de France mee te gaan maken en binnen onze equipe verslag te gaan doen en zo?' Met dat telefoontje van chef radio Kees Buurman begon in 1973 de wielercarrière van Mart Smeets bij de NOS. Komende zondag doet hij tijdens de Amstel Gold Race voor de laatste keer verslag van een wielerwedstrijd.
Smeets kwam in 1973 met nauwelijks voorkennis in de Ronde van Frankrijk terecht. "Ik ben opgevoed met Amerikaanse sporten. Ik wist toen nog heel weinig van wielrennen. Maar daar is het begonnen, daar heb ik het geleerd."
Smeets versloeg die Tour vanaf de motor. "Mijn moeder heeft toen startlijsten voor me uitgetypt. Dat vond zij een manier om mij bij te staan. Die moederlijke liefde was fantastisch. Ze zei: neem die lijst mee en dan weet je wel wie wie is. Zo is het gegaan."
'Jean was mijn leraar'
Na een begin als verslaggever op de motor zat Smeets in 1979 voor het eerst als commentaar aan de finishlijn. Tot midden jaren '90 zat Jean Nelissen steevast naast hem in het commentaarhokje.
"Jean Nelissen was mijn leraar in het wielrennen. Ook van Fred Racké en Bob Spaak heb ik veel geleerd, maar het meeste kwam van Jean. Ik heb een heleboel aan Jean te danken en ik heb een heleboel met hem meegemaakt."
"Jean snapte niets van mijn affectie met de Amerikaanse sporten. Ook wielrenners snapten dat niet trouwens. Waarom weet ik niet. Peter Post (begin jaren '70 ploegleider van de TI-Raleighploeg, red.) zei altijd: hoe kan jij nou over fietsen praten terwijl je een bal op drie meter vijf erin gooit", vertelt Smeets.
43 jaar na zijn debuut in de koers neemt Smeets dit weekeinde afscheid van de wielerverslaggeving, maar lang staat hij daar zelf niet bij stil. "Ik heb het te druk gehad om erover na te denken. En er zijn nog zo veel andere leuke dingen te doen."
Kleurrijk palet
Smeets heeft door de jaren heen veel gedaan in de wielerjournalistiek. "Ik vind het leuk meerdere kleuren op je palet te leggen. Ik heb de kleur presenteren, maar ook commentaar geven, reportages maken, verhalen schrijven, op een podium staan en ga zo maar door. Als je dat mengt, is het leven niet zo saai."
Ik wilde ergens in jaren '90 meerdere dingen ontdekken in het vak. Ik heb me toen verdiept in de techniek van licht en geluid en ben lange films gaan maken. Daar resulteerde in 2003 De Avondetappe in. Die uitdaging is zo leuk om aan te gaan."
"Sommige mensen zeiden tegen me: is het nou niet erg dat je die deur achter je dichttrekt bij de NOS. Dan is het antwoord 'nee'. Ik heb een ontzettend leuke tijd gehad. Ik heb heel leuke dingen gedaan, stomme fouten gemaakt en prachtige programma's gemaakt. Ik zie niet om in wrok. Ik heb het gewoon onzettend naar mijn zin gehad."
