'Door het gamen lag mijn leven in duigen'

Van jongs af aan gamede Koen al. De nu 20-jarige jongen had al op jonge leeftijd samen met zijn broertjes een computer met spelletjes. Na schooltijd kroop hij erachter om te spelen. Maar wat onschuldig begon, groeide uit tot een verslaving. "Gamen werd prioriteit nummer één." Op het dieptepunt van zijn verslaving speelde hij zo'n 8 uur per dag. Inmiddels is hij afgekickt.

Koen is zeker niet de enige die voor de bijl is gegaan voor gamen. Onderzoekers van de Universiteit Utrecht hebben geconcludeerd dat bijna een op de tien jongens tussen de 12 en 15 jaar kenmerken vertoont van een gameverslaving. En het probleem groeit, zeggen experts.

Ik had wel vrienden, maar die kring werd steeds kleiner.

Koen, ex-gameverslaafde

Volgens de onderzoekers besteden jongeren gemiddeld 16 uur per week aan gamen. Jongeren die kenmerken van een verslaving vertonen doen dat zo'n 29 uur per week. Maar het aantal uur zegt niet per se iets over een verslaving, zeggen de onderzoekers. Dat is het pas als het gamen een probleem wordt.

En dat was bij Koen het geval. Het deed hem zoveel, dat de rest van zijn leven weinig meer voorstelde. "Uiteindelijk werd ik eenzaam. Ik had wel vrienden, maar die kring werd steeds kleiner naarmate ik me steeds meer terugtrok."

Gameverslaving bij jongeren

Hij verloor zichzelf in het gamen om maar niet bezig te zijn met andere zaken in het leven die hij moeilijk vond. "Ik was een beetje onzeker, een muurbloempje. En op school was het saai, de leraren streng."

Sociale situaties vond hij spannend. "Ik was heel erg bezig met wat anderen van me dachten." Hij zocht afleiding in een spel waarin hij resultaat boekte, zodat anderen konden zien dat hij daar goed in was. "Daar kreeg ik complimentjes en werd ik beloond."

Ik besefte dat de rest van mijn leven in duigen was gevallen.

Koen, ex-gameverslaafde

Doordat zijn ouders gescheiden waren had hij de vrijheid om uren achtereen spelletjes te spelen. "Ze werkten allebei waardoor ik alleen thuis zat. Dus ik kon huiswerk laten zitten en gaan gamen. En ik zat liever binnen dan dat ik naar voetbaltraining ging."

Gamen was het enige dat er nog toe deed. "Je bent verslaafd als je leven stil komt te staan, als het niet meer werkt. En bij mij werkte het niet meer en heb ik hulp gekregen. Anderen kunnen misschien beter omgaan met die prikkels van: dit is leuk, maar ik stop over een uur want ik heb betere dingen te doen. Bij mij was dat anders."

Nu Koen is afgekickt, gamet hij helemaal niet meer. "Dat heb ik helemaal afgezworen. Als ik terugdenk aan die tijd, dan word ik misselijk. Dan denk ik aan de momenten die ik verloor met gamen en me gruwelijk voelde. Dan besefte ik dat de rest van mijn leven in duigen was gevallen. Nee, gamen doe ik nooit meer."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl