Weg is de gedachte aan stoppen, Ondaan zal niet meer inhouden

Zaterdagavond hoopt hij tegen Vitesse weer minuten te maken. En als het kan, weer beslissend te zijn voor Willem II. Het gaat goed met Terell Ondaan. "Ik ben ontzettend blij weer terug te zijn op het veld."

Ondaan is pas 22, maar heeft al heel wat meegemaakt. De Amsterdamse aanvaller was van AZ, liep een jaar mee bij Telstar en draait nu al drie seizoenen mee in Tilburg. Hij promoveerde met Willem II in 2014 naar de eredivisie en maakte in zijn eerste seizoen op het hoogste niveau indruk met zijn onbevangen dribbels.

Zijn definitieve doorbraak leek slechts een kwestie van tijd. Maar in de laatste wedstrijd van het seizoen tegen SC Cambuur ging het fout. Goed fout.

Ondaan scheurde de voorste kruisband van zijn knie en moest ruim een half jaar revalideren. "Op het moment dat je zo geblesseerd raakt, is het heel even balen. Maar door mensen om me heen ben ik er weer bovenop gekomen."

Stoppen

Nu kan hij nuchter terugkijken naar de donkere periode die achter hem ligt. Dat is niet vanzelfsprekend. Van nature kan Ondaan namelijk behoorlijk onzeker zijn. Naar eigen zeggen kan hij moeilijk een knop omzetten in zijn hoofd.

Er zijn momenten geweest dat Ondaan dacht dat zijn loopbaan voorbij was. "Ik kan je vertellen dat elke voetballer die zijn kruisband afscheurt dat heeft", zegt hij. "In de eerste fase denk je echt aan stoppen. Maar dat gevoel ebt wel weg."

"Ik moest het gewoon accepteren", vervolgt de dribbelaar. "Dan gaat de tijd veel sneller. Als je blijft rouwen, dan heb je het gevoel dat je dat twee jaar doet. En dat is niet goed."

Herstel

De revalidatie ging niet zonder problemen. In het begin had hij last van vocht in zijn been, waardoor het wat lastig was om zijn oefeningen te blijven doen. "Maar ook daar kom je wel overheen. Ik had geduld. En als je dat kan opbrengen, komt het moment wel weer dat je de noodzakelijke bewegingen kan doen."

Volgens Ondaan leef je ook van dag tot dag wanneer je moet herstellen. "Ik merkte dat ik vaak een dag had waarbij ik in een negatieve sleur zat. Maar meestal was het de dag daarop alweer anders. Dan voel je je goed en heb je er weer zin in. Daar hield ik me aan vast."

Degradatiestrijd

Na de winterstop kwam de beloning. Op 5 februari zat hij voor het eerst weer bij de selectie. Een week later gunde trainer Jurgen Streppel hem in de thuiswedstrijd tegen De Graafschap zijn eerste minuten en ook uit tegen FC Utrecht mocht hij invallen. "Daar ben ik erg blij om. De trainer geeft me weer de kans, zoals hij altijd heeft gedaan. En daar ben ik hem dankbaar voor."

De Ondaan van vorig seizoen kan een belangrijke factor worden in een onvervalste degradatiestrijd. Na de verrassende zege van Excelsior op NEC hebben de Kralingers - de nummer 16 op de ranglijst - zelfs evenveel punten als Willem II. Bovendien moet trainer Streppel al de langdurig geblesseerde Bartholomew Ogbeche en Anouar Kali missen.

Maar degradatievoetbal betekent ook strijd om elke grasspriet, gevechten op leven en dood en betonvoetbal. Niets voor een technicus als Ondaan. Van inhouden wil hij echter niks weten.

"Als ik op het veld sta, denk ik geen seconde aan mijn blessure. Ik ga voor de volle honderd procent. En als je dan ziet hoe het publiek achter je staat, dan helpt dat alleen maar. Het is ongelofelijk dat deze supportersschare zo trouw kan blijven aan een club. Daar doe je het voor."