Van der Steur wil einde geheimzinnigheid tapsysteem
Van der Steur bekijkt of een nieuw Nederlands tapsysteem van de politie transparanter kan. Ook vraagt hij zich af of de naam van de leverancier van tapgegevens geheim moet blijven, zo staat in een brief van de minister van Veiligheid en Justitie aan de Tweede Kamer.
Aanleiding voor de brief is een gesprek tussen de Auditdienst Rijk (ADR) en de twee hoogleraren Van Koppen en Jacobs over de omstreden tapstoring, de Teeven-tap genoemd. De storing vond plaats op 20 september 2012, toen de van corruptie verdachte oud-VVD'er Jos van Rey sprak met toenmalig staatssecretaris Teeven. Het gesprek, dat zou gaan over een benoeming van een burgemeester in Roermond, is niet opgenomen.
Opzettelijk
De Auditdienst deed onderzoek naar de storing, maar kon geen oorzaak vinden, bleek in februari 2015. De opslag van het tapsysteem zou niet gewerkt hebben. De hoogleraren sloten echter niet uit dat het telefoongesprek opzettelijk verloren was gegaan, zeiden ze in juni 2015 in het programma Argos.
De overheid, de ADR, krijgt geen volledig zicht in de zwarte doos die het tappen in Nederland vormt. Dat geldt ook voor de politie.
Naar aanleiding van het gesprek met de Auditdienst hebben de hoogleraren een open nota aan Van der Steur gestuurd, die vandaag ook naar de Kamer is gestuurd. Uit de nota blijkt dat de politie onvoldoende zicht heeft op haar eigen afluistersysteem. Bij de vele telefoontaps die de politie uitvoert, is de leverancier van de afluister-apparatuur nauw betrokken. Maar essentiële informatie over de taps, wordt door diezelfde leverancier niet gedeeld. "Er is geen garantie dat de politie volledig zicht heeft op alle storingen in het tapsysteem."
Minister Van der Steur neemt de zorgen zeer serieus, zegt hij. Nu staat in het contract dat de naam van de leverancier niet bekend mag worden en de minister vraagt zich openlijk af of dit in de toekomst nog noodzakelijk is. "Het tapsysteem zal binnen afzienbare termijn opnieuw worden aanbesteed. In dat kader zal ik heroverwegen of en in welke mate geheimhouding noodzakelijk is," schrijft Van der Steur. "En zo ja, op welke wijze anderszins transparantie kan worden gewaarborgd."
