'Veel gedwongen kindhuwelijken blijven onder de radar'
Slachtoffers van gedwongen kindhuwelijken durven hier vaak geen melding van te maken. Veel gevallen blijven daardoor onopgemerkt, denkt Jannie Oenema van expertise- en behandelcentrum Fier, dat hulp biedt aan slachtoffers van onder meer uithuwelijking.
Volgens onderzoekers van de Universiteit van Maastricht waren er de afgelopen twee jaar zeker 500 gevallen van huwelijken waarbij in Nederland wonende kinderen betrokken waren. Het gaat vaak om meisjes die worden gedwongen te trouwen met een oudere man.
Oenema denkt dat het werkelijke aantal weleens een stuk hoger zou kunnen zijn. "In de culturen waarin deze vorm van uithuwelijken voorkomt, is het taboe om hierover aan de bel te trekken. Veel meisjes melden het daarom niet."
Het is voor de buitenwereld niet eenvoudig om signalen van gedwongen kindhuwelijken te herkennen, zegt de hulpverleenster. "We trainen bijvoorbeeld docenten om de tekens te herkennen. Meisjes die worden uitgehuwelijkt, gaan vaak opeens veel spijbelen. Of ze blijven bewust zitten, omdat hun ouders zeggen dat ze worden uitgehuwelijkt op het moment dat ze een diploma hebben behaald."
In veel gevallen lukt het niet om tijdig in te grijpen. "Meiden keren dan bijvoorbeeld niet terug op school na een vakantie. Ze zeggen dan tegen de school dat ze in een ander land verdergaan met hun opleiding, terwijl dat niet zo is. Ze zijn dan vaak uitgehuwelijkt."
Afspraken over uithuwelijken worden vaak al bij de geboorte gemaakt.
Volgens Oenema komen veel meisjes die zich bij de stichting melden uit Marokkaanse, Turkse of Syrische gezinnen. "Soms maken families al bij de geboorte van de meisjes afspraken over met wie ze gaan trouwen. Als die meisjes 16 of 17 jaar zijn, wordt het tijd om de afspraak na te komen. Dat kunnen ze niet zomaar terugdraaien."
Vanwege de stroom vluchtelingen uit met name Syrië zal het aantal gevallen van gedwongen huwelijken toenemen, verwacht Oenema. "Syrische meisjes komen in Nederland dan in een schoolklas terecht met jongens. Dat zijn ze in hun cultuur niet gewend. Dat leidt vaak tot situaties waarin het meisje zich volgens de familie schuldig maakt aan wangedrag. Dat kan dan worden gecorrigeerd met een huwelijk."
