Riedewald keert terug in het stadion waar het allemaal begon

22 december 2013. De dag van Jaïro Riedewald. Zeventien jaar oud toen. Bij Roda JC mag hij tien minuten voor tijd invallen, zijn debuut in Ajax 1. En met doelpunten in de 88ste en 92ste minuut (!) zorgt hij ervoor dat Ajax een 1-0 achterstand ombuigt in een 1-2 overwinning. Begin 2016 zijn dat nog steeds zijn enige goals.

Ruim twee jaar later is Riedewald een vaste kracht in de Ajax-achterhoede. De solide achterhoede, die weinig weggeeft. "Toch zijn we als verdedigers kritisch op elkaar. Het kan altijd beter. De stap die we moeten maken, is dat we de aanval meer moeten ondersteunen. Daar werken we nu hard aan."

Opportunistischer

Het spel van Ajax is degelijk. Saai vinden veel kritische volgers het zelfs. Riedewald kan zich wel een klein beetje vinden in die kritiek. "Het kan soms inderdaad wat opportunistischer. Eerder en vaker schieten bijvoorbeeld. Of iets meer de lange bal spelen. Maar Ajax staat ook voor een verzorgde opbouw, dat moeten we niet verloochenen."

Zondag reist Ajax weer naar Kerkrade. Naar de plek waar Riedewald zulke zoete herinneringen aan bewaart. "Na die wedstrijd van twee jaar geleden kenden de mensen en supporters me ineens. Ik speelde in de A1, daar waren veel minder toeschouwers. Ze gingen mijn naam scanderen. Na die wedstrijd was het winterstop en gingen we op vakantie. Om in de tweede seizoenshelft vervolgens kampioen te worden. Dat was mooi."

Stiller

Na zijn flitsende entree op het hoogste niveau werd het wat stiller rondom Riedewald. "Je moet niet vergeten dat ik pas zeventien was. Ik was al blij dat ik met het eerste mee mocht trainen en in Jong Ajax kon voetballen."

In de voorbereiding vocht Riedewald zich naar een basisplaats, centraal in de verdediging. "Ik heb overal al wel gespeeld, maar dit voelt goed. Ik voel me thuis op de plek waar ik nu speel."