Toen Sinkeldam wakker werd, zag hij Chad naast zich liggen

Het was maar een normale training. Eén zoals alle andere. "En uit het niets lig je met z'n allen op de grond." Ramon Sinkeldam kijkt zes dagen later, vanuit zijn huis in Assendelft, terug op het ongeval waarbij zes renners van de Giant-ploeg werden aangereden door een Britse automobiliste.

Sinkeldam zelf kwam er relatief nog goed vanaf, op de Spaanse wegen bij Calpe. "Mijn ergste schade is een gebroken schouderblad." De hersenschudding, het blauwe oog en de schade aan zijn knie? Hij neemt ze voor lief.

'Ik werd wakker op de grond'

Terugkijkend weet de Nederlander alleen nog dat hij naast ploegmaat Chad Haga weer bij bewustzijn kwam. Hij heeft John Degenkolb, Warren Barguil, Max Walscheid en Fredrik Ludvigsson nooit zien liggen. "Ik heb niets gezien. Ik werd wakker op de grond. Ik lag naast Chad en hij was er achteraf nog het slechtste aan toe."

"Volgens mij is iedereen nu uit het ziekenhuis. En gelukkig is iedereen buiten levensgevaar", somt Sinkeldam vrijdag de belangrijkste feiten op.

De 26-jarige sprinter is nog steeds enigszins beduusd door het ongeval. "Ik ben er een tijdje uit geweest. En toen ik wakker werd was de begeleiding er al. Zij reden een paar minuten achter ons."

Die eerste rennersreflex, om meteen weer op te staan en verder te willen, was bij hem niet aanwezig. "Achteraf is dat wel een teken van je lichaam. Toen ik na negen uur weer een beetje overeind kon komen, in het ziekenhuis, was m'n knie al gehecht."

Wat er precies gebeurde? Een Britse vrouw van in de zeventig raakte op de verkeerde weghelft en reed frontaal in op het groepje trainende Giant-renners. Een ongeluk voor een wielrenner zit maar in een klein hoekje, is ook nu weer de conclusie. "Je bent heel kwetsbaar op de fiets. Het kan snel gaan..."

Ongelukken gebeuren wel vaker bijna. "Als er een kat oversteekt of er staat een paaltje langs de weg. Dan waarschuw je elkaar." Dit keer hoorde Sinkeldam nog wel iets, voordat zijn licht uitging. "Er werd in één keer geschreeuwd; pas oooop. Ik heb achteraf wel een auto gezien, maar de klap zelf heb ik niet meegemaakt."

Weer op de fiets

Of hij nu voorzichtiger wordt of anders op de fiets gaat zitten? "Dat is afwachten. Je weet niet hoe je dit mentaal gaat verwerken." Overigens kon Sinkeldam vrijdag voor het eerst thuis weer op de fiets zitten. Sportief gezien is hij optimistisch ten aanzien van zijn herstel. Hij kan zijn knie alweer redelijk goed buigen. "Alleen mijn schouder is afwachten, maar ik kan mijn benen redelijk goed bewegen. Ik ben hoopvol. Al zal het lastig worden, want de klassiekers zijn al snel."