Leven slachtoffers Utrechtse serieverkrachter op zijn kop gezet

De een hield het in Nederland niet langer uit en verhuisde naar de Verenigde Staten. De ander verloor al haar vertrouwen in andere mensen. De derde is zelf in de zaal en leest haar verklaring voor, maar een paar stoelen verwijderd van Gerard T., de man die ervan wordt verdacht haar te hebben vastgebonden aan een boom en te hebben verkracht.

De persoonlijke verklaringen van de slachtoffers van de Utrechtse serieverkrachter laten zien hoezeer het leven van de vrouwen op zijn kop kwam te staan. De man die dat allemaal zou hebben veroorzaakt staat vandaag terecht. Hij reageert uiterlijk niet op de verklaringen van de vrouwen.

Tennisbaan

Het meisje dat 16 was toen ze in 2001 werd verkracht, deed zelf het woord. "Dat ik me nu weer goed voel, maakt verkrachting niet minder erg", zei ze in haar verklaring. Ze werd vastgebonden aan een boom en alleen achtergelaten. Dat was in de buurt van een tennisbaan, waar nog mensen aan het spelen waren. Ze vertelt over het geluid van de ballen die over en weer werden geslagen. "En de oorverdovende stilte na sluitingstijd."

Het tweede slachtoffer, dat in 1995 werd verkracht, stortte een paar maanden nadat het was gebeurd volledig in. Een medewerker van Slachtofferhulp leest haar verklaring voor. Maandenlang had ze dezelfde nachtmerries. Uiteindelijk besloot ze te emigreren. Af en toe was ze terug, maar nooit lang. Pas afgelopen december, toen T. al achter de tralies zat, was ze voor het eerst blij te zijn terug te zijn.

Via zijn advocaat zegt T. dat hij een traumatische jeugd heeft gehad. Hij zou zijn mishandeld en seksueel misbruikt. Maar deskundigen zeggen dat ze geen symptomen zien van een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Volgens hen zet T. PTSS 'instrumenteel' in, als het hem goed uitkomt. Omdat hij nergens aan meewerkt, kan niet worden vastgesteld of T. inderdaad een stoornis heeft.