Belegeringen in Syrië, een beproefde oorlogsdaad
Een stad net zo lang bestoken met bommen en granaten, totdat de vijand zich overgeeft. Omdat er geen bevoorrading meer mogelijk is, omdat alles kapot geschoten is en de levensomstandigheden van de inwoners onhoudbaar zijn geworden. Belegering is een beproefd middel in oorlogstijd, met de burgerbevolking als grootste slachtoffer.
Ook in Syrië is het een beproefde tactiek. Troepen van het Syrische leger en verschillende rebellengroepen bestrijden elkaar al vijf jaar lang met alle geweld. Bijna 40.000 mensen leven er naar schatting onder belegering. In drie plaatsen is de situatie bijzonder ernstig. Het Rode Kruis luidt nu de noodklok.
Madaya
Madaya wordt al zes maanden onder vuur genomen door de regeringstroepen van president Assad en door strijders van de sjiitische Hezbollah-beweging. Het dorp ligt ten noordwesten van de hoofdstad Damascus en elf kilometer van de grens met Libanon.
Het doel van de belegering is om de rebellen, die het centrum van Madaya in handen hebben, te verdrijven. Maar de belegering duurt al zo lang, dat er weinig meer over is van de stad. Ook het voedsel en de medicijnen zijn op. Er zijn berichten dat burgers insecten, gras en zelfs katten moeten eten om in leven te blijven. Schokkende foto's van uitgemergelde kinderen en volwassenen verschijnen op de sociale media.
Half oktober liet het Syrische leger vrachtauto's met hulpgoederen door, maar daar is niets meer van over. De 40.000 inwoners die nu nog in Madaya wonen, zijn allang door de voorraden heen en het voedsel dat nog in omloop is, is onbetaalbaar geworden.
Nu het winter is, wordt de situatie alleen maar schrijnender. Het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten meldt dat de afgelopen weken tussen de 17 en 23 mensen zijn overleden door honger of door militairen van de regering die ze doodschoten toen ze aan de rand van de stad naar voedsel zochten.
'Ratten in de val'
Het Syrische leger is niet de enige partij die zich schuldig maakt aan het 'kapotbelegeren' en het uithongeren van dorpen en steden. Ook rebellen passen de oorlogstactiek toe. In het noordwesten van het land belegeren zij de dorpen Foah en Kefraya, die in handen zijn van het regeringsleger van Assad. Ook daar zitten de burgers, naar schatting 30.000, al wekenlang als ratten in de val en wordt er honger geleden.
Volgens een woordvoerder van het Rode Kruis is de situatie in de drie dorpen onhoudbaar. Burgers zitten te lang zonder voedsel en medicijnen. Van alle kanten wordt er geroepen om hulp. In Syrië zijn al tientallen mensen de straat opgegaan om te protesteren tegen de schrijnende situaties.
Volgens het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten worden voedselkonvooien tegengehouden door zowel het Syrische leger als rebellen.
De Verenigde Naties noemen belegering als oorlogswapen een "inbreuk op het internationaal humanitair recht" en oordeelt dat alle strijdende partijen in Syrië zich hieraan schuldig hebben gemaakt.
Toestemming
Soms lukt het om een tijdelijk eind te maken aan een belegering. In samenwerking met de VN weten de strijdende partijen dan een staakt-het-vuren te bereiken. De ingesloten strijders en de gewonde inwoners hebben dan even wat lucht.
Soms wordt ook besloten om hulpkonvooien binnen te laten. Vandaag zou president Assad groen licht hebben gegeven voor zo'n konvooi naar Madaya, maar dit zal zeer waarschijnlijk geen definitief einde maken aan de belegering en aan het leed van de inwoners.
