85 Nederlandse zeges in het jaar van Dumoulin

Uiteraard was 2015 het jaar van Tom Dumoulin. Zijn doorbraak als ronderenner in de Vuelta, die gepaard ging met zijn twee ritzeges, bracht heel Nederland in vervoering. Maar wat deed het vaderlandse rennersgilde nog meer?

Een grote zege in een klassieker zoals Parijs-Roubaix bleef uit. Dichter dan de tweede plaats in de Omloop Het Nieuwsblad, Gent-Wevelgem en de prestigieuze Ronde van Vlaanderen kwam Niki Terpstra dit keer niet. Etappewinst in de Tour de France, zoals die van Lars Boom in 2014, bleef ook al uit. Het totaal aantal zeges? Minder dan een jaar eerder: 85 om 104.

Toch was het een goed wielerjaar. En die kwalificatie kan eraan gegeven worden dankzij de klassementsrenners. Haast onopvallend evenaarden ze een bijzondere prestatie uit 1989: vier verschillende Nederlanders in de toptien van alle drie de grote rondes.

Zesentwintig jaar geleden waren het Steven Rooks, Gert-Jan Theunisse, Erik Breukink en Luc Suykerbuyk. De namen van nu zijn Steven Kruijswijk, Robert Gesink, Bauke Mollema en Tom Dumoulin.

Hoe het kan dat 'we' opeens weer klassementen kunnen rijden? "We plukken de vruchten van de opleidingsploeg van Rabobank", constateert wieleranalist Danny Nelissen. "Eigenlijk zijn ze op het meest slechte moment uit het peloton gestapt."

Oogsten

Eind 2012 trok de bank zich terug uit de wielerwereld na een opeenstapeling van dopingberichten. "Begrijpelijk dat ze het deden, maar ze hadden nu echt kunnen oogsten."

Zowel Kruijswijk, Gesink, Mollema als Dumoulin bracht ooit tijd door in de opleidingsploeg van Rabobank. "Je ziet dat ze elkaar opjutten. Er is concurrentie. Wordt Kruijswijk zevende in de Giro? Dan willen Gesink en Mollema dat ook presteren. En vergeet niet: Wilco Kelderman is er ook nog."

Er bestaan overigens zorgen dat door de exit van Rabobank geen talenten meer worden opgeleid die over tien jaar zullen presteren.

Kanttekeningen zijn er ook te plaatsen. Vooral bij de verrichtingen van die ene overgebleven Nederlandse WorldTour-ploeg Lotto-Jumbo. "De ronderenners zijn geen winnaars. Kruijswijk is geen winnaar. Maar hij heeft Nederland met zijn prestaties in de Giro in mei wel weer op de kaart gezet. En dat was nodig ook na een dramatisch voorjaar, vooral van zijn ploeg Lotto-Jumbo."

Ziekte lijkt een van de oorzaken. De halve ploeg was op enig moment in het voorjaar ziek. Mede daarom vielen de prestaties van sprinter Moreno Hofland tegen. "Maar het onbevangene was er ook vanaf bij hem." Hij boekte zijn eerste zege pas in mei.

Sprinters vallen tegen

Ook de andere Nederlandse sprinters vielen tegen. Daar zit met name de terugval van 104 naar 85 zeges. Theo Bos, in 2014 goed voor negen overwinningen, lag in het voorjaar zeker zes keer op het asfalt. Zijn jaar telt voor het eerst sinds lange tijd geen enkel succes. En ook Wouter Wippert en Danny van Poppel hadden meer massaspurts willen winnen dan ze deden.

De kwaliteit van de zeges die werden geboekt, was wel hoog. En dat leverde een zevende plaats op in het landenklassement. Nederland won vier etappes in de Vuelta, geen land presteerde daar beter.

Wippert verraste in januari het hele peloton in de Tour Down Under, Wout Poels schonk zijn nieuwe werkgever Team Sky een etappezege in Tirreno-Adriatico en Jos van Emden was in augustus de beste tijdrijder in de Eneco Tour.

Dumoulin

De overige successen kwamen op naam van, en daar is hij weer, Dumoulin. Hij won tijdritten op het hoogste niveau: in de rondes van het Baskenland, Zwitserland en Spanje.

Hij versloeg daarbij elke specialist van naam en ontdekte en passant ook nog hoe goed hij is in het rondewerk. "Benieuwd of hij dat volgend jaar kan doortrekken. Dan komt er bij hem echt druk op te staan", besluit Nelissen.