'Systeem opsporing risicokinderen werkt niet'

Het landelijk systeem om kinderen die het risico lopen mishandeld te worden vroegtijdig op te sporen, werkt niet. Dat komt onder meer doordat de criteria te ruim zijn.Tot die conclusie komt gezondheidswetenschapper Inge Lecluijze in haar promotieonderzoek. Ze vindt dat het systeem ter discussie moet worden gesteld.

De Verwijsindex Risicojongeren werd vijf jaar geleden ingevoerd na de tragedies met onder anderen de vermoorde peuter Savanna en het Maasmeisje in Rotterdam. Door het nieuwe systeem moest worden voorkomen dat hulpverleners langs elkaar heen bleven werken.

Nauwelijkse relevante informatie

Hulpverleners die zich zorgen maken over een kind moeten de signalen die ze krijgen, registreren via het systeem. Als een andere hulpverlener ook een melding maakt over hetzelfde kind koppelt het systeem deze meldingen aan elkaar. Het is dan de bedoeling dat de hulpverleners met elkaar overleggen over een oplossing.

Lecluijze concludeert dat het systeem nauwelijks nieuwe informatie oplevert die van belang is. Dat komt volgens haar doordat hulpverleners de risico's bij een kind soms totaal verschillend inschatten. Er zijn wel criteria, maar die zijn veel te ruim opgesteld, vindt Lecluijze. Ook is het systeem onduidelijk en hulpverleners ervaren het als een administratieve last.