Versplinterd hout dwingt tot alternatieve olympische route

De Nederlandse baanwielrenners maakten afgelopen week grote indruk op de EK in het Zwitserse Grenchen met negen medailles, waaronder vier gouden. En dat terwijl de vaste trainingsaccommodatie in Apeldoorn al maandenlang niet kan worden gebruikt. Sterker nog: er kan pas na de Olympische Spelen in Rio de Janeiro weer op wielerbaan Omnisport worden gefietst. Als het meezit.

De wielerbaan in Apeldoorn werd een half jaar geleden buiten gebruik gesteld omdat de baan door versplintering van het hout te gevaarlijk is geworden. Renners konden bij valpartijen vervelende verwondingen oplopen door splinters. Het was een euvel dat in 2014 ook al de kop opstak. De baan werd hersteld, maar een half jaar later ging het opnieuw mis. Tijdens de WK paracycling, voor renners met een beperking, belandde er zelfs een sporter in het ziekenhuis.

Over de oorzaak van de problemen wil architect Sander Douma, die de wielerbaan ontwierp, niet te veel kwijt. “Door omstandigheden is het hout te droog geworden. We hebben veel wielerbanen overal ter wereld ontworpen, maar Apeldoorn is de enige waar we problemen mee hadden”, stelt Douma. “Ik voel me niet verantwoordelijk, maar ben wel betrokken.”

Prijskaartje

De gemeente en de architect besloten, na gesteggel over de aansprakelijkheid, samen aan een oplossing te werken. Die kwam er, maar er hangt wel een prijskaartje aan: het herstel van de toplaag van de houten baan kost 965.000 euro. “Die kosten liggen ons zwaar op de maag, maar niets doen is geen optie. Er moet iets gebeuren”, zei verantwoordelijk wethouder Mark Sandmann daarover.

De gemeenteraad buigt zich eind deze maand over de opknapbeurt van de wielerbaan. Bij groen licht zou er vanaf september 2016 weer in Apeldoorn kunnen worden gefietst. Een maand na de Olympische Spelen van Rio dus. Als de raad niet akkoord gaat, is het einde van de ellende nog niet in zicht.

Trainen in Alkmaar

De baanwielrenners trainen sinds de versplinteringsproblemen in Sportpaleis Alkmaar, de enige andere overdekte wielerbaan in Nederland met een lengte van 250 meter, de internationale norm. Ook die baan is ontworpen door Douma. “Ook in Alkmaar ligt een baan van Siberische lariks. Daar heeft de selectie de hele tijd op getraind. Het is een knusse, maar ook een supersnelle baan. De breedte is wel 50 centimeter minder dan de internationale norm.”

En zoveel mogelijkheden zijn er in Nederland ook niet voor baanwielrenners. De enige andere overdekte baan, in Amsterdam-Sloten, is met 200 meter naar internationale maatstaven niet lang genoeg.

Hoewel het er vaak koud kan zijn, klagen de sporters niet over Alkmaar. De meeste baanwielrenners wonen weliswaar rond Apeldoorn, maar er zijn appartementen beschikbaar om tijdens trainingsperiodes dicht bij de baan te kunnen wonen.

Splinternieuw

Alkmaar was ook de baan waar de vorige baanwielgeneratie , met Theo Bos en Teun Mulder, zijn trainingsrondjes aflegde. Tot er werd besloten om te verhuizen naar de in 2008 geopende baan in Apeldoorn. Een splinternieuwe baan, maar achteraf wel iets te letterlijk. Het is overigens nog steeds de bedoeling dat de baanwielrenners uiteindelijk weer teruggaan naar Apeldoorn.

“Ik hoop dat we volgend jaar weer een volwaardige wielerbaan hebben in Apeldoorn” , aldus Douma. “Het liefst al in mei, vanwege de start van de Giro d’Italia. Als je de internationale wielerwereld naar je stad krijgt, is dat toch een stukje PR.” De Giro gaat op 6 mei zelfs officieel van start in de wielerhal, maar de renners zullen de wielerbaan noodgedwongen omzeilen.