Wallander-auteur Henning Mankell overleden
De Zweedse schrijver Henning Mankell is op 67-jarige leeftijd overleden. Mankell werd vooral bekend als schrijver van de Wallander-serie.
De boeken over de eigenzinnige inspecteur Kurt Wallander werden meerdere keren verfilmd. Zo was er de Zweedse serie met Rolf Lassgård en later Krister Henriksson in de hoofdrol en een Britse versie met de acteur Kenneth Branagh. Beide series zijn ook in Nederland op televisie uitgezonden.
Mankell schreef zijn eerste Wallander-boek in 1991, Moordenaar zonder gezicht. In 2009 nam hij na elf delen in de reeks afscheid van hem met De gekwelde man, waarin de inspecteur te horen krijgt dat hij aan alzheimer lijdt.
Populair
Behalve thrillers schreef Mankell ook toneelstukken, kinderboeken en romans. Hij had in totaal bijna vijftig boeken op zijn naam staan, waarvan wereldwijd meer dan veertig miljoen exemplaren werden verkocht. In Nederland zeker 3,5 miljoen, aldus zijn uitgever. Volgende week verschijnt zijn nieuwste roman, Zweedse laarzen.
Mankell toonde zich een geëngageerd schrijver in veel van zijn werk. Zijn boeken gebruikte hij om xenofobie, racisme of misogynie aan de kaak te stellen. Recentelijk sprak hij zich nog uit over de vluchtelingencrisis in Europa.
In 1996 won hij de prestigieuze Astrid Lindgren-prijs voor jeugdliteratuur. Mankell woonde de afgelopen jaren afwisselend in Zweden, Frankrijk en Mozambique, waar hij ooit een theater leidde. Hij woonde samen met Eva Bergman, dochter van de Zweedse filmmaker Ingmar Bergman.
Drijfzand
Mankell maakte vorig jaar bekend dat hij aan longkanker leed. Hij zei later dat hij nog niks merkte van de ziekte. "Ik heb geen pijn, soms moet ik mezelf eraan herinneren hoe ziek ik ben."
Afgelopen mei publiceerde hij nog het boek Drijfzand over zijn ziekte. De titel verwees naar de angst voor de dood die hij voelde door de diagnose. In het boek onderzocht hij of bijvoorbeeld kunst weer levensvreugde kon bieden.
Religie was wat hem betrof geen antwoord. "Ik heb respect voor mensen die in een leven na de dood geloven, maar ik begrijp het niet", schreef hij. "Religie zie ik als een excuus dat men de basisvoorwaarden van het leven niet accepteert. Het is niets meer dan hier en nu. Daarin ligt ook het unieke van ons leven, het wonderbaarlijke."