Van der Laan wil relaxter met burgemeesterschap omgaan

• Edwin van den Berg

  Verslaggever

De gemeenteraad van Amsterdam moet formeel nog een besluit nemen, maar Eberhard van der Laan is er al uit: hij wil door als burgemeester van de hoofdstad, vertelt hij in zijn werkkamer in de Stopera aan de Amstel. "Ik heb wel naar mijzelf gekeken. Mijn gezondheid is daarin een belangrijk element. Ik twijfel of ik het ga zeggen... Ik heb de maximale bestraling gekregen. En het gaat goed met me."

Twee jaar geleden werd vastgesteld dat Van der Laan prostaatkanker had.

Hij stelde zichzelf de vraag: wil ik nog wel zes jaar door als burgemeester? "Het antwoord is ja, maar ik ga het wel anders doen. Ik wil er iets relaxter mee omgaan. Vaker thuis eten en niet iedere zondag de hele dag stukken lezen. Ik moet er minder dicht op zitten, het kan best een onsje minder."

Dat noemt hij ook het voordeel van een tweede termijn. "Ik heb iedereen al wel een keer gezien. Het kan dus ook wat minder. Een burgemeester van Amsterdam krijgt elk jaar zo'n 4000 uitnodigingen. Ik wil selectiever zijn in welke ik wel en welke ik niet aanneem."

"Als minister heb ik een klein trauma opgelopen", zegt Van der Laan. "Ik heb toen heel veel in gang gezet, maar door de val van het kabinet heb ik het niet kunnen afmaken. En dat wil ik wel heel graag."

Als hij herbenoemd wordt, krijgt hij die kans wel in Amsterdam. "De mooiste stad ter wereld met fijne mensen. U moest eens weten hoeveel fijne reacties ik krijg van mensen die ook zeggen: hèhè, eindelijk gaat hij het iets rustiger aan doen."

Van der Laan is er trots op dat Amsterdam goed uit de crisis is gekomen. "Toen ik aantrad was het crisis in heel Europa. Maar de stad ligt er goed bij, hoewel er natuurlijk een paar grote problemen zijn." Hij noemt de liquidaties en het gebrek aan balans in de stad, door de grote hoeveelheid toeristen.

Hij voorziet dat het eerder drukker dan rustiger wordt, nu ook de Chinese en Indiase middenklasse voldoende geld hebben om te gaan reizen. "Die komen natuurlijk niet allemaal naar Amsterdam, maar we moeten dat wel gaan regelen."

Dan gaat zijn telefoon. "Oh, dat is mijn dochter. En gezien wat ik mijzelf net heb beloofd, moet ik nu toch even opnemen." Tegen zijn dochter zegt hij: "Dag Lotte, kan ik je zo even terugbellen? Ik zit even in gesprek."