'De ECB speelt spel met Griekse banken'
De Europese Centrale Bank heeft bewust laten uitlekken dat het onzeker is of de Griekse banken maandag opengaan. Dat zegt hoogleraar ondernemingsfinanciering Jaap Koelewijn van de Nyenrode Business Universiteit. "Het hoort bij het spel. De ECB zit aan de geldkraan en zegt tegen de Grieken: jullie kunnen je klanten niet meer betalen, tenzij jullie naar ons luisteren."
Toch wil de ECB niet dat de Grieken al hun geld opnemen en dat de banken failliet gaan. "Maar ze willen de Grieken wel een voorproefje geven van wat er gebeurt als ze wel failliet gaan. Want dat zal hen hard raken. Dan moeten ze terug naar de oude munt, de drachme, en die is veel minder waard."
De vraag blijft volgens Koelewijn wel of de ECB bereid is de zaak echt te laten klappen.
Faillissement
Het valt de hoogleraar op dat er sinds kort openlijk wordt gesproken over een faillissement en een vertrek van de Grieken uit de Eurozone. "En de afgelopen jaren zijn er ook veel maatregelen genomen om de risico's die Europese banken en verzekeringsmaatschappijen in Griekenland hebben te verminderen."
Het is net een Griekse tragedie waarvan je de afloop niet precies kent.
Europa zal zo'n Grieks faillissement wel overleven, stelt hij. "Maar wat doen landen als Italië en Spanje vervolgens? Het is namelijk wel een makkelijke manier om van al je schulden af te komen. Als dat gebeurt, zijn de gevolgen voor de EU veel groter."
Verkeerde beslissing
De oorzaak van het probleem ligt niet alleen bij de Grieken, zegt Koelewijn. "Ook Europa heeft jaren geleden een verkeerde beslissing genomen. Toen was al duidelijk dat de begroting en de loonkosten daar uit de hand liepen. We hadden ons moeten realiseren dat ze alleen wilden profiteren van de Eurozone, maar niet de consequenties wilden nemen zoals het matigen van de overheidsuitgaven. Dat hebben we toen toegelaten, en dan gaat het fout."
Dat er maandag weer een Eurotop is belegd over de toekomst van Griekenland geeft volgens hem aan dat het einde in zicht is. "Je kunt een deadline een keer stellen, misschien twee keer. Maar het is nu al de zoveelste keer. Alle argumenten worden weer een keer herhaald. Dat maakt het ook zo tragisch. Het is net een Griekse tragedie waarvan je de afloop niet precies kent."
