Het werelduurrecord, al 122 jaar een begrip

De Brit Bradley Wiggins vestigde afgelopen zondag op de olympische wielerbaan van Londen een nieuw werelduurrecord. Het record van zijn landgenoot Alex Dowsett werd al na vijf weken uit de boeken gereden. Het eerste werelduurrecord dateert van 1893 en staat op naam van de Fransman Henri Desgrange.

In het tijdsbestek van 122 jaar werd het werelduurrecord vanzelfsprekend veelvuldig aangescherpt. De technologie stelde de renners in staat steeds sneller te fietsen, maar de UCI besloot in 2000 in te grijpen. De zithoudingen werden steeds extremer, terwijl de frames veel geavanceerder werden.

Zo werden er fietsen gefabriceerd waarbij het frame dusdanig werd aangepast, dat de renners met de armen strak vooruit in een soort man Superman-houding moesten zitten. Er moest veel getraind worden om de houding aan te nemen om op de soort van ligfiets te kunnen rijden. Het frame had zodoende steeds minder weg van een wielrenfiets.

Begin deze eeuw werd besloten de gestreden tijden tussen 1984 en 2000 onder te brengen in de categorie 'beste menselijke prestatie'.

Slachtoffer

De Brit Chris Boardman werd het slachtoffer van de nieuwe regels en een record uit 1972 van de Belg Eddy Merckx werd in ere hersteld. Boardman, die het werelduurrecord in 1993 en 1996 op zijn naam had gezet, reed in 2000 op een ‘gewone’ fiets een nieuw werelduurrecord.

Dat hield maar liefst vijf jaar stand. Totdat de Tsjech Ondrej Sosenka vijf jaar later in Moskou 259 meter meer reed in een uur.

Sindsdien is het werelduurrecord vijf keer gesneuveld. De afgelopen twee jaar waagden Jens Voigt, Matthias Brändle, Rohan Dennis, Dowsett en Wiggins met succes een poging. De vraag rijst dan ook hoe lang het record van Wiggins overeind blijft.